Hvernig bregst útgerðin við?

Þessi fyrirsögn var í síðasta blaði Fiskifrétta og fróðlegt að sjá viðbrögðin;

Ólafur Marteinsson;Ramma hf. á Siglufirði segir:  Þorskkvóti okkar dregst saman um 2000 tonn sem þýðir gríðarlegt tekjutap fyrir fyrirtækið og sjómenn á skipum okkar.  Fyrstu viðbrögð okkar við samdrættinum  komu fram í sumar strax og tilkynnt hafði verið hve mikið þorskkvótinn yrði skorinn niður.  Þá var tekið ákvörðun að stöðva vinnslu á rækju nú í október.  Við mætum niðurskurðinum með því að hagræða og hætta rekstri eininga sem ekki skiluðu árangri.  Hann segir einnig að það hefði líka hist þannig á að félagið hefði selt frystitogarann Kleifarberg ÓF fyrr á árinu.  Því ætti að vera hægt að halda fullum dampi við veiðar á þeim tveimur frystitogurum fyrirtækisins sem eftir eru þrátt fyrir niðurskurð.  Þá hefði fyrirtækið aukið kvóta sinn í humri og umsvif í þeirri grein myndu því verða meiri en áður.

Pétur H. PálssonVísir hf. í Grindavík segir;  Við erum enn að leita ráða til að bregðast við þorskskerðingunni.  Ég geri ekki ráð fyrir að ákvarðanir muni liggja fyrir í þeim efnum fyrr en nær dregur áramótum.  Bátarnir okkar eru að róa á fullu eins og verið hefur og við vitum ekki enn í hvaða átt við stefnum eftir áramót.  Fram kom hjá Pétri að þorskskerðingin hjá Vísi er um 2500 tonn og benti á að miðað við óbreytt sóknarmunstur Vísisskipanna og sömu aflasamsetningu þýddi þorskskerðingin að draga þyrfti úr veiðum á 4000-5000 tonnum af bolfiski.

Þorsteinn Erlingsson Útgerðarmaður í Keflavík, sem gerir út Erling KE segir;  Þetta þýðir það eitt að við verðum að draga úr sjósókninni.  Skipið átti að vera með 900 tonn af þorski en kvótinn er komin niður í 600 tonn.  Þetta er skelfilegt ástand því ekki minnka skuldirnar að sama skapi.  Erling KE hefur yfirleitt hafið róðra í október og er að veiðum fram í apríl.  Þá er skipinu lagt.  Undanfarin ár hefur hann klárað kvótann í mars vegna góðra aflabragða.  Við erum á netum og því ekki miklir möguleikar á að senda skipið annað.  Við ætlum að reyna að leggja okkur meira eftir ufsa en áður ef það er einhver lausn.  Nær allur þorskkvóti Erlings hefur verið keyptur á skipið og stór hluti hans hefur verið hirtur af okkur í skerðingar eða byggðakvóta til þeirra fyrir vestan eða í línuívilnun.  Ef fram fer sem horfir mun þeim einstaklingsútgerðum sem byggja mest á þorski fækka enn meir en orðið er.

Einar Valur Kristjánsson Hraðfyristihúsinu Gunnvör hf segir;  Við höfum alla tíð treyst mikið á veiðar og vinnslu þorsks og það gefur auga leið að skerðingin mun hafa miklar afleiðingar fyrir alla þætti í rekstrinum.  Skerðingin hjá Hraðfrystihúsinu Gunnvör nemur 1600 tonnum.  Einar Valur segir að enn hefði ekki verið ákveðið hvernig fyrirtækið bregst við.  "Við erum að fara yfir málin þessa daganna.  Við höfum unnið þorsk bæði á sjó og í landi.  Auk þess höfum við notað þorsk sem gjaldmiðil fyrir fleiri tegundir sem við veiðum.  Þetta er því eitt stórt púsluspil að skipuleggja reksturinn eftir svona mikla skerðingu í þorski.  Við erum að skoða ýmsa þætti og væntanlega munum við tilkynna starfsfólki okkar um þær breytingar innan tíðar"  Einar Valur sagði að þeir hefðu beðið með ákvarðanir um viðbrögð þar til svokallaðar mótvægisaðgerðir ríkisstjórnarinnar kæmu fram.  "Mér sýnist hins vegar að enga hjálp sé að finna í mótvægisaðgerðum, hvorki fyrir fyrirtækið né starfsfólk þess.  Ég hafði í það minnsta vonast til að auðlindaskatturinn, sem lagður er á sjávarútveginn einan atvinnugreina, yrði með öllu felldur niður" sagði Einar Valur að lokum.

Guðmundur Kristjánsson Brim hf segir;  Þorskkvóti Brims hf. skerðist um 3000 tonn milli fiskveiðiára.  En ekki hefðu verið teknar neinar ákvarðanir um breytingar á útgerðarmunstri, nema þær að ætlunin væri að sækja meir en áður í aðrar tegundir en þorsk.  "Kvótaskerðingin hefur auðvitað gríðarleg áhrif.  Teknir verða 20 milljarðar út úr hagkerfinu og það munar um minna.  Ég held að enginn sé farinn að gera sér fulla grein fyrir afleiðingunum.  Þær koma betur í ljós næsta vor," sagði Guðmundur.

Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson Vinnslustöðin hf segir;  Við höfum til þessa haft ríflegar heimildir í þorski, þannig að viðbrögð okkar eru þau, þegar þorskkvótinn dregst saman að við nýtum allar heimildir fyrir okkur.  Auðvitað verða einhverjar áherslubreytingar í útgerðinni en við þurfum ekki að leggja skipum eða stytta úthald þeirra.  Við höfum getu til að taka þetta á okkur.  Þorskkvóti Vinnslustöðvarinnar var skertur um 1200 tonn.  Sigurgeir Brynjar tók fram að þótt þetta hefði ekki bein áhrif á sjómenn Vinnslustöðvarinnar eða starfsfólk í landi kæmi hún engu síður niður á rekstri fyrirtækisins og leiddi til lakari afkomu.

Ekki ætla ég að gera lítið úr þeim vanda sem þessir menn standa frammi fyrir, því vissulega er hann mikill.  Í þessum hópi er einn einyrki í útgerð og sjálfsagt er hans vandi mestur en þetta er Þorsteinn Erlingsson, útgerðarmaður Erlings KE og þar sem ég veit að útgerð Erlings KE er aðili að LÍÚ og þar með einn af þeim sem ekki vilja sjá neinar breytingar á núverandi kvótakerfi, vil ég segja við Þorstein og aðra sem eru í sömu stöðu.  Hvers vegna berjist þið ekki með þeim mönnum sem vilja endurskoða kvótakerfið í heild sinni og meta allt uppá nýtt?  Því þorsteinn segir í svari sínu að kvóti Erlings hafi verið 900 tonn af þorski og nægt fyrir úthaldi skipsins frá október til apríl nema undanfarin ár hafi kvótinn verið búinn í mars vegna góðra aflabragða og hvers vegna voru aflabrögð undanfarin ár svona góð?  Má ekki ætla að það getið stafað af því að mikill þorskur var á miðunum.  Þetta hljómar alveg á sama hátt og ég skrifaði um frásögn Eiríks Tómassonar forstjóra Þorbjarnarins hf. í Grindavík fyrir stuttu, þegar hann var að lýsa því hve auðvelt væri orðið að veiða þorskinn, því það væri svo mikið af honum á miðunum.  Því miður Þorsteinn Erlingsson er innbyggt í núverandi kvótakerfi að öllum einyrkjum í útgerð skuli útrýmt og er dyggilega stutt af LÍÚ og þú greiðir fyrir þína aðild að þeim samtökum, þrátt fyrir að þau vilji sjá þína útgerð leggjast niður.  Það mun hvorki hjálpa útgerð Erlings KE eða öðrum að hnýta í garð Vestfirðinga, þeir bera ekki ábyrgð á þessu arfavitlausakvótakerfi.  Nei það er áfram barið höfðinu við steinninn og kvótakerfið skal varið hvað sem það kostar, jafnvel þótt menn verði að hætta í útgerð og fórna jafnvel sjálfum þorskinum, þá skal engu verða breytt og ekkert má reyna að gera betur.  Bara fulla ferð áfran í vitleysunni.

Það vakti athygli mína að enginn af þessum aðilum nefndi að eitthvað væri að í stjórnun fiskveiða sem þyrfti að endurskoða.  En eitt svar fannst mér standa upp úr og á sá maður heiður skilið en það var Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson forstjóri Vinnslustöðvarinnar hf. í Eyjum en hann var ekki að finna að einum né neinum heldur sagði að sitt fyrirtæki hefði alla burði til að taka þetta á sig.  Í þessu sama blaði Fiskifrétta er rætt við útgerðarmann frá Árskógssandi sem gerir út tvær litlar trillur og hafði keypt aflaheimildir fyrir ári síðan og var það fjárfesting upp á 330 milljónir og sagði útgerðarmaðurinn Pétur Sigurðsson, að nú væri hann að fara í viðræður við sinn viðskiptabanka um aðlögun tekna útgerðarinnar og greiðslubyrði lána og hann gat þess einnig að allir sjómenn á þessum trillum væru jafnframt eigendur og yrðu því að sætta sig við lægri laun en áður.  Ég er næsta viss um að enginn þeirra 6 forstjóra sem vitnað var í hér áður, lætur sér detta í hug í sinni hagræðingu að lækka sín eigin laun eins og útgerðarmaðurinn á Ársskógssandi og hans félagar ætla að gera.  Og hvor aðilinn ætli sé nú sterkari og fái þar af leiðandi betri móttökur í sínum viðskiptabanka?