Að fylgja sannfæringu sinni

Það vakti athygli að þegar greidd voru atkvæði á Alþingi um tillögu um vantraust á ríkisstjórnarinnar, þá greiddi Kristinn H. Gunnarsson atkvæði með því að fella þá tillögu og hefur hlotið skammir fyrir hjá þingflokksformanni Frjálslynda flokksins, Jóni Magnússyni og Jón jafnvel gefið í skin að Kristinn væri með þessu orðinn stuðningsmaður stjórnarinnar.

Ég er mjög hissa á þessum viðbrögðum Jóns sem er lögfræðingur að mennt og hlýtur að vita að þegar þingmaður sest fyrst á þing verður hann að sverja eið að halda stjórnarskránna.  En í stjórnarskránni er u skýr ákvæði um að hver þingmaður skuli ávalt fylgja sannfæringu sinni við afgreiðslu mála.  Sem sagt ekki að hlýða í blindni flokksaga og setja eigin flokk ofar fólkinu í landinu.  Kristinn gerði grein fyrir sínu atkvæði og taldi að ekki væri rétt að fara í kosningar nú og studdi því að tillaga var felld.  Hann fór einfaldlega eftir eigin sannfæringu og mættu fleiri þingmenn taka þetta sér til fyrirmyndar.

Jón Magnússon er alinn upp í Sjálfstæðisflokknum og kemur þessi siðblinda hans örugglega þaðan, því ekki er hún komin frá Frjálslynda flokknum.  Flokkurinn var með fund hér í Sandgerði fyrir stuttu og þar mættu Guðjón Arnar Kristjánsson, Grétar Mar Jónsson og Jón Magnússon, en því miður átti ég ekki kost á að sækja þann fund.  En ég hef hitt nokkra sem voru á þessum fundi og hafa stutt flokkinn fram að þessu og flestum bar saman um að Jón Magnússon hefði mest rætt um hvað Kristinn H. Gunnarsson væri slæmur þingmaður fyrir flokkinn.  Þessir aðilar sögðu mér einnig að nú væru þeir búnir að fá nóg og myndu ekki styðja flokkinn framar.  Það er slæmt ef ekki er hægt að halda frið í þinflokki, sem í eru aðeins fjórir menn.  Þessi ágreiningur er að stór skaða flokkinn, því að á meðan þingmennirnir deila fara fleiri og fleiri að hætta stuðningi við flokkinn enda fylgi hans komið niður í 3%.  Þarna sannast að "Sameinaðir stöndum við en sundraðir föllum við."