Hátt kvótaverð í Noregi

Út gerðarmenn í Noregi, sem hafa áhuga á að kaupa sér varanlegar þorskveiðiheimildir eru yfir sig hneykslaðir á verðinu sem kvótinn er boðinn á.  Verðið er á bilinu 60-70 norskrar krónur kílóið að því fram kemur í Fiskeribladet í Noregi, eða jafnvirði 600-770 íslenskar krónur.  Ekki er getið um leiguverð og ég veit hreinlega ekki hvort slíkt kerfi er í gangi í Noregi.

Hvað ætli þessir útgerðarmenn myndu segja ef þeim yrði boðin kvóti miðað við kvótaverð á Íslandi.  En hér er nú verðið á varanlegum þorskkvóta krónur 4.000,- fyrir hvert kíló og leiguverð innan fiskveiði ársins er að nálgast krónur 250,- fyrir hvert kíló.  Í hádegisviðtali á Stöð 2 í dag var rætt við Árna Bjarnason formann Farmanna- og fiskimannsambands Íslands og kom fram hjá honum að nú horfði til stórra vandræða með að manna íslenska fiskiskipaflotann með íslenskum sjómönnum og ástandið væri þannig á togaraflotanum að meðalaldur skipstjórnarmanna væri um 60 ár og engir til að taka við.  Elli væri ástandið skárra í farmannastéttinni þeir skipstjórnarmenn sem þar starfa væru flestir gamlir menn og nú væri svo komið að ekkert einasta fragtskip sigldi undir íslenskum fána og mikið væri um að slík skip væru skráð í Færeyjum og þangað greiddu síðan allir farmenn sína skatta og væru réttindalausir í okkar almannatryggingakerfinu.  Sem sagt orðnir að annars flokks ríkisborgarar.  Það kom fram hjá Árna að sumar útgerðir væru farnar að borga sínum sjómönnum ákveðna fasta upphæð á mánuði til viðbótar aflahlut til að halda þeim á skipunum.  Einnig benti Árni á hið háa kvótaverð sem hann sagði að öll nýliðun í greininni væri vonlaus.  Það má því segja að í raun og veru eru það kolbrjálaðir menn sem gera út fiskiskip á Íslandi í dag á meðan hægt er að leigja frá sér hvert þorskkíló á kr: 250,- eða að selja það varanlega fyrir kr: 4.000,-.  Sá sem á t.d. 100 tonn þorskkvóta getur selt hann fyrir 400 hundruð milljónir og greiðir einungis 10% skatt af því og á þá eftir 360 milljónir sem með skynsamlegri ávöxtun gæfi af sér um 25- 30 milljónir í vexti eða rúmar tvær milljónir á mánuði og þarf ekkert að vinna nema að telja peningana sína.  Svo eru menn að tala um hina miklu hættu á því að erlendir aðilar kaupi sig inn í útgerðina hér á landi.  Ég held að það sé vandfundinn sá vitleysingur þótt erlendur sé, sem væri tilbúinn til að koma hingað og greiða þetta verð fyrir að fá að veiða nokkra þorska.

Sá sem í dag ætlar að hefja útgerð t.d. á 15 tonna bát með beitningarvél þarf að fjárfesta fyrir eftirfarandi;

1.   Nýr bátur með veiðarfærum tilbúinn á veiðar     Kr:  100.000.000,-

2.   1000 tonna þorskkvóti                                       "  4.000.000.000,-

Samtals yrði þetta 4,1 milljarður og vaxta greiðslur yrðu ekki undir 400 til 500 milljónum og þá væri afborganir eftir.  Reiknum nú með að báturinn veiði þessi 1.000 tonn og selji allan aflann á fiskmarkað fyrir 300 krónur kílóið þá yrðu heildar tekjur 300 milljónir sem ekki dyggðu einu sinni fyrir vöxtum, hvað þá afborgunum eða öðrum rekstrarkostnaði.  Þetta dæmi þarf ekki að reikna til enda, þetta er dauðadæmt og algerlega vonlaus vitleysa.  Hvernig ætli verði síðan umhorfs í íslenskum sjávarútvegi eftir 10 ár?.   Ég ætla ekki að reyna að giska á það að sinni en nokkuð er víst að það verður ekki glæsilegt.