Kvótakerfið

Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna í Genf hefur áður fjallað um mál sem tengjast íslenska fiskveiðistjórnunarkerfinu en árið 2003 vísaði nefndin frá kæru Björns Kristjánssonar, fyrrverandi skipstjóra, á hendur íslenska ríkinu. Björn taldi í kæru sinni að Ísland hafi brotið gegn Alþjóðasamningi um borgaraleg og stjórnmálaleg réttindi þegar Hæstiréttur sakfelldi hann í svonefndu Vatneyrarmáli árið 2000.

Þótt þessari kæru hafi verið vísað frá, þá kvað Mannréttindanefnd Sameinu Þjóðanna upp annan dóm í gær og þar segir; "Að mati Mannréttingarnefndar Sameinuðu þjóðanna veita öll kvótakerfi sem notuð eru til að stjórna aðgangi að takmörkuðum auðlyndum, kvótahöfum að sumu leyti forréttindi á kostnað annarra, án þess að slíkt þurfi að vera óréttlátt.  Nefndin telur að kerfið brjóti gegn ákvæði sem bannar mismunun en svipað ákvæði er í Stjórnarskrá Íslands.  Nefndin telur að það sé lögmætt markmið stjórnvalda að vernda fiskistofna með kvótakerfi í fiskveiðum, en hins vegar hygli kerfið þeim sem upphaflega fengu úthlutað varanlegum kvóta og það byggist ekki á sanngirni." 

Ég fæ ekki betur séð að með þessu sé Mannréttindanefnd Sameinuðu Þjóðanna nánast að kveða upp dauðadóm yfir núverandi kvótakerfi og þótt sjávarútvegsráðherra segi nú að þetta álit sé ekki bindandi fyrir íslensk stjórnvöld hlýtur hliðstætt ákvæði í Stjórnarskrá Íslands að vera það.  Einnig er alvarlegt ef íslensk stjórnvöld ætla ekki að fara eftir alþjóðalögum sem þau hafa skuldbundið sig til að gera og nú þegar Ísland er að sækjast eftir aðild að Öryggisráði Sameinuðu Þjóðannar er eins gott að gleyma því máli ef við ætlum ekki að fara eftir áliti sem ein af stofnunum þeirra samtaka sendir frá sér.

Mannréttindanefnd SÞ vísaði frá kæru vegna Vatneyrarmálsins