Falda leyndarmálið

Það hefur verið upplýst um mjög erfiða stöðu sjávarútvegsins og nýlega var birt yfirlit um skuldastöðu greinarinnar, sem er vægast sagt skuggaleg.  En því miður er staðan mun verri en þar kom fram.  Það hefur einnig verið greint frá því að erfiðara sé að selja okkar sjávarafurðir en áður var, því erlendir kaupendur forðist að liggja með birgður hjá sér.  En eitt alvarlegt mál hefur ekki verið gefið upp, sem er að stór hluti af afurðum sem eru í birgðum íslenskra fyrirtækja mun  ALDREI seljast, þar sem hún er ónýt.  Það sem skeði var það að sl. haust kom stórt flutningaskip með saltfarm til landsins, nokkur hundruð tonn.  Þetta salt dreifðist á fyrirtæki á Suðurnesjum, Snæfellsnesi og víðar.  Þegar búið var að salta fiskinn með þessu salti kom í ljós að það hafði komist í snertingu við kopar.  Fiskur sem saltaður er með slíku salti verður allur gulur og ekki hæfur til manneldis.  Þar sem þetta kemur ekki fram fyrr en búið er að verka fiskinn var honum öllum pakkað og nú liggja mörg hundruð tonn af verkuðum saltfiski í geymslum fyrirtækja af þessum fiski.  Ástæðan fyrir að ekki hefur verið greint frá þessu er sú að allur þessi fiskur er botnveðsettur hjá bönkunum.  Eftirlitsmenn hjá bönkunum sem framkvæma reglulega birgðatalningu hjá fyrirtækjum sjá þetta auðvitað ekki, því þeir telja aðeins og mæla magnið  en opna ekki umbúðir og skoða fiskinn.

Þessi fiskur mun allur lenda í mjölvinnslu að lokum og þá er hætt við að mörg fyrirtæki riði til falls og verði gjaldþrota.  En eins og áður sagði er þetta leyndarmál sem bankarnir eiga ekki að fá að vita.

Þótt ég segi frá þessu hér þá treysti ég því að leyndarmálið verði til staðar áfram.