Frjálsar handfæraveiðar

Á Alþingi í gær var verið að ræða um breytingu á lögum um stjórn fiskveiða og það nýmæli að gefa handfæraveiðar frjálsar með vissum takmörkum þó.  Sjálfstæðismenn tóku mikinn þátt í umræðunni, eins og alltaf þegar rætt er um breytingar á þessu kvótakerfi sem mikill meirihluti þjóðarinnar vill breyta.  Það vantaði ekki að Sjálfstæðismenn segðust þessar breytingar af hinu góða en samt væru þeir á móti þeim og töluðu um illa undirbúið mál og bla,bla,bla.  Það sama gerði Framsóknarþingmenn, en báðir þessir flokkar eru höfundar að þessu kerfi.  Ein af þeim fullyrðingum sem komu fram var að þetta væri yfir sumarmánuðina og þá væru gæði hráefnisins frekar slæm.  Eins myndu hópast í þessar veiðar menn sem ekkert vit hefðu á fiskveiðum.  Ólína Þorvarðardóttir varaformaður sjávar- og landbúnaðarnefndar stóð sig eins og hetja við að svara þessum mönnum.

Hvernig dettur þingmönnum með heilbrigða skynsemi það í hug að margir kasti frá sér ágætri vinnu til að fara á handfæraveiðar í nokkra mánuði og kosta til þess 30-40 milljónum.  Því gert er ráð fyrir að hver bátur fái ekki að veiða nema 800 kíló af fiski á dag, auk þess sem ekki má stunda veiðar á laugar- og sunnudögum.  Þannig að líklegur fjöldi veiðidaga í hverjum mánuði gæti verið um 20 dagar og hámarksafli yrði þá um 16 tonn á mánuði.  Ef fiskurinn er mun lélegri að gæðum á sumrin má gera ráð fyrir að aflaverðmæti yrði 3,2 milljónir á mánuði og væri þá ekki líka best að stöðva allar veiðar á sumrin ef gæðin eru minnst á þeim tíma.  Ásbjörn Óttarsson nýkjörin þingmaður fyrir Sjálfstæðisflokkinn, er einnig útgerðarmaður smábáta.  Hann sagði að nú myndu flestir þeir smábátar sem stunda línuveiðar hætta því og fara í þetta nýja kerfi og þar með myndu allir beitningamenn í hans heimabyggð, sem er Rif, missa atvinnu sína, en áður var hann búinn að segja að ekki væri hægt að veiða á handfæri nema þorsk og ufsa.  Ætlast Óttar til að einhver trúi svona kjaftæði að útgerðarmenn línubáta hætti því til að stunda handfæraveiðar og fá einungis veiða 800 kíló í 12 klukkustunda veiðiferð, þá væri lítið verið að hugsa um arðsemi veiðanna.  Einnig sagði hann að flestir bátarnir færu á þá staði sem styðst væri á miðin og tók dæmi um að bátar frá Stykkishólmi myndu flestir róa frá Rifi og bátar við Ísafjarðardjúp færu að róa frá Bolungarvík.  Í dag er það svo að þeir bátar sem selja afla á fiskmarkaði eins og skylda verður í þessu nýja kerfi, eru aldrei öruggir um hvert fiskurinn fer til vinnslu.  Nú þegar eru þúsundir tonna fluttir með flutningabílum landshornanna á milli, þannig að þótt bátur úr Stykkishólmi landi á Rifi væri auðvelt að flytja þann afla til Stykkishólms og vinna hann þar.  Ég verð að viðurkenna að málflutningur Sjálfstæðismanna í gær var ömurlegur á að hlýða og nú báru þeir allir mikinn hag fyrir að byggðakvótinn héldi áfram.  En fram að þessu hafa varðhundar þessa kvótakerfis LÍÚ verið alfarið á móti byggðakvótum og haft til þess stuðning Sjálfstæðismanna.  Það eru mörg sjávarþorp allt í hringum landið sem hafa misst frá sér allar aflaheimildir og þar með atvinnuna og þegar atvinnan hefur farið hefur fólkið líka farið.  Byggðakvótarnir hafa aðeins virkað eins og smá plástur á svöðusár.

Staðreyndin er sú að þessar frjálsu handfæraveiðar verða eingöngu stundaðar af mönnum sem eru hættir á sjó og gera þetta einungis ánægjunnar vegna en ekki í gróðaskyni. Enda er ekki hægt að hagnast á þessum veiðum.  Aftur á móti dugar þetta til að allir sem vilja og geta eiga þess kost að fara á sjó og veiða fisk án þess að greiða himinhá leigur til Sægreyfanna.  Einnig er uppfyllt það atriði sem Mannréttindanefnd Sameinuðu Þjóðanna setti út á aflamarkskerfið.