Kvótakerfi

„Kvótakerfi með framseljanlegum aflaheimildum er samnefnari þeirra framfara sem orðið hafa í fiskveiðum og stjórnun þeirra,“ sagði dr. Ragnar Árnason, prófessor í fiskihagfræði við Hagfræðideild Háskóla Íslands, m.a. í erindi sínu á ráðstefnu um skilvirka fiskveiðistjórnun. Hann sagði reynsluna af kvótakerfum almennt góða og að þau hefðu aukið arðbærni veiða og skilvirkni atvinnugreinarinnar.

Í hvaða hugarheimi lifir þessi prófessor.  Því fátt hefur vakið eins miklar deilur en íslenska kvótakerfið.

Handhafar veiðiheimildanna í dag eru þeir einu sem eru sáttir við núverandi kvótakerfi.  Ég tel að Jón Bjarnason, sjávarútvegsráðherra, hafi gert rétt með því að ráða Guðjón Arnar Kristjánsson fv. alþm. í starf hjá sjávarútvegsráðuneytinu til að vinna með þeirri nefnd, sem á að koma með tillögur um breytt kvótakerfi sem flestir geta verið sáttir við.  Sú tilraun, sem gerð var í sumar með frjálsar strandveiðar heppnuðust vel og þeim á að halda áfram og stækka veiðipottinn verulega og eins rýmka reglur um lengd veiðiferðar.  Ég las nýlega grein eftir framkvæmdastjóra og eiganda Toppfisks í Reykjavík, sem kaupir allan sinn fisk á mörkuðum og sendir út ferskan fullunnin fisk með flugi.  Hann sagði;

"Strandveiðarnar björguðu algerlega mínu fyrirtæki í sumar."

Almennt góð reynsla af kvótakerfum