Minnisvarði

Fulltrúar Samfylkingarinnar í borgarráði leggja til á fundi ráðsins í dag borgarráð samþykki að skipulags- og byggingarsviði verði í samráði við menningar- og ferðamálaráð falið að gera tillögu að staðsetningu minnisvarða um Helga Hóseasson á horni Langholtsvegar og Holtavegar.

Þótt þessi tillaga sé mjög skynsöm og eigi mikinn hljóm hjá borgarbúum, verður hún örugglega felld af meirihlutanum.  Því hvorki var Helgi Sjálfstæðis- eða Framsóknarmaður og á því engan rétt til þess að gerð verði af honum stytta á horninu fræga.

Borgin geri tillögu um stað fyrir minnisvarða

Athugasemdir

[Ebílaset fyrir lesblinda 10.9.2009 kl. 10:27]

Ég er viss um að Helgi væri ekki sáttur ef borgin eða ríkið reisti minnisvarða um hann, væri ekki nær að þjóðin tæki sig saman og safnaði fyrir honum sjálf!!

[Jakob Falur Kristinsson, 10.9.2009 kl. 10:34]

Það er rétt hjá þér að best væri að þjóðin safnaði fyrir þessari styttu og ríki og borg kæmu þar hvergi nærri.

[Björn 10.9.2009 kl. 11:02]

Hvurslags múgæsing er þetta eiginlega? Maðurinn hefur ekkert gert sem verskuldar að reist sé stytta af honum. Hvað um það þótt maðurinn hafi haft allt of mikinn frítíma og hangið á götuhornum?

[Jakob Falur Kristinsson, 10.9.2009 kl. 11:34]

Þetta er engin múgæsing, heldur vilji fólks til að reisa þessum merka manni minnisvarða.  Þú segir Björn að Helgi hafi ekkert gert, en hann er nú samt frægasti mótmælandi Íslands.  Auðvitað höfðu mótmæli Helga sitt að segja, þótt stjórnvöld hafi ekki tekið þau alvarlega frekar en annað sem er þeim ekki þóknanlegt.

[Jón Valur Jensson, 10.9.2009 kl. 11:59]

Ég tek undir með Birni, enda snerust mótmæli Helga mest um það að mótmæla því, að hann hafi ekki verið þurrkaður úr kirkjubók. En hversu mjög sem einhverjum kynni að vera við t.d. fyrrverandi maka, þá er ekki leyfilegt að þurrka út færslu um hjónavígslu þeirra í embættisbókum, þó að viðkomandi hafi fengið lögskilnað. Það sama gildir um orð kirkjubókar um skírnina, með númeri, fæðingardegi (og stað, nú orðið), skírnardegi, nöfnum foreldra, heimilisfangi þeirra og starfi, nöfnum guðfeðgina (og uppl. um þau) og hvort skírt sé heima eða í kirkju. Allt er þetta fróðlegt og á að standa þar eins og stafur á bók.

[Jón Valur Jensson, 10.9.2009 kl. 12:01]

En hversu mjög sem einhverjum kynni að vera í nöp við ... vildi ég sagt hafa.

[Jakob Falur Kristinsson, 11.9.2009 kl. 10:37]

Þótt þetta hafi verið þau mótmæli Helga, sem mesta athygli vöktu, Jón Valur.  Þá mótmælti hann mörgu fleira og staða hans á horinu fræga í öll þessi ár, er næg ástæða til að reisa af honum styttu.

[Sigurður Þórðarson, 11.9.2009 kl. 12:53]

Helgi vildi láta gera þá smávægilegu breytingu að bóka að hann hefði ógilt skírnarsáttmálann.  Af hverju fer það í taugarnar á einhverjum?

[Jón Valur Jensson, 11.9.2009 kl. 17:28]

Það er misskilningur á því sáttmálahugtaki, að þeim sáttmála sé hægt að "segja upp"; hér er um skírnarsakramenti að ræða, sem er gjöf Guðs, en ekki verk manna. Hins vegar geta menn afneitað þessum sáttmála eða skírninni prívat og persónulega, en losna þó aldrei við skírnina sem slíka. Maður sem fellur i dauðsynd, nýtur þá ekki lengur gjafar eða m.ö,o, guðsbarnaréttindinda skírnar sinnar; en þó að hann láti sættast við Guð og fái hans fyrirgefningu, er hpnum engin þörf á nýrri skírn, því að eðli skírnarinnar er óafmáanlegt. Helgi gat hins vegar verið afslappaður yfir því, að hann gat vel valið það sjálfur að fara ekki til himnaríkis (ef honum var það kappsmál), hvað sem foreldrar hans og skírnarpresturinn gerðu. Svo er nú það, Sigurður minn.