Fyringarleiðin

Stjórn Ungra vinstri grænna skorar á sjávarútvegsráðherra, Jón Bjarnason, að hefja að fullu vinnu við framkvæmd fyrningarleiðarinnar til að afnema kvótakerfið í núverandi mynd í samræmi við samstarfsyfirlýsingu ríkisstjórnarinnar og stefnu VG, segir í fréttatilkynningu frá félaginu.

Vonandi tekur Jón Bjarnason mark á þessari ályktun og gerið eins og með skötuselinn að ríkið leigi þessar aflaheimildir gegn fyrirfram ákveðnu gjaldi, sem renni í ríkissjóð.  Ef þetta væri gert myndi ríkissjóður fá gríðarlegar tekjur. Það hefur verið rætt um að leigan yrði kr: 50,- á kíló í botnfiski, sem flestar útgerðir ættu að ráða vel við að greiða.  Nefnd sú sem Jón skipaði um breytingar á fiskveiðistjórnunarkerfinu, mun aldrei skila neinni vitrænni tillögu því í nefndinni eru fulltrúar frá LÍÚ, sem ekki vilja breyta neinu.  Þótt það standi skýrt í lögum um stjórn fiskveiða, að einn af tilgangi þeirra sé að byggja upp fiskistofna og stuðla að aukinni atvinnu um allt land eru sumir haldnir þeirri þráhyggju að þetta kerfi hafi verið sett á til að hagræða í greininni og hafi ekkert með fiskvernd að gera.  En hvar er öll hagræðingin?  Útgerðin skuldar í dag yfir 500 milljarða og hefur aldrei skuldað meira.  Það er líka oft spurt hvað koma eigi í staðinn og hvernig útgerðin eigi að greiða sínar skuldir?  Því er til að svara að þær útgerðir, sem eru starfandi í dag geta auðveldlega fengið að veiða sama magn og áður, en gegn ákveðnu gjaldi.  Útgerðarmenn hljóta að hafa gert sínar áætlanir um greiðslu skuldanna miðað við sinn rekstur.  En það sem breytist að óveiddur fiskur í sjónum verður ekki lengur veð fyrir þessum skuldum.  En veðið eitt og sér greiðir engar skuldir heldur verður reksturinn að geta greitt þær.  LÍÚ fullyrðir að allt tal um fyrningarleiðina hafi komið sjávarútveginum í mikið uppnám vegna óvissu um hvað má hver útgerð veiða mikið.  En hefur útgerðin á Íslandi ekki búið við slíka óvissu í mörg ár eða allan þann tíma sem kvótakerfið hefur verið við lýði.  Hafró hefur fram að þessu ekki komið með sína veiðiráðgjöf fyrr en á vorin eða snemma sumars og á meðan sú ráðgjöf liggur ekki fyrir hefur útgerðin búið við óvissu um hvað veiðar verða miklar á næsta fiskveiði ári.  Með fyrningarleiðinni yrði þessari óvissu eytt og hver útgerðarmaður gæti ákveðið strax í ársbyrjun hvað hann ætlaði að leigja mikinn kvóta af ríkinu fyrir viðkomandi ár.

Jón beiti sér fyrir fyrningarleið