Kópavogur

Íbúasamtökin Betri byggð á Kársnesi í Kópavogi eru nú farin að taka niður mótmælaborða með samstilltu átaki undir yfirskriftinni "Geymt en ekki gleymt" og ætla ekki að farga borðunum svo unnt verði að hengja þá upp aftur ef og þegar þess verður þörf.  Ég verð nú að segja fyrir mig sem áhorfandi að þessu Kársnes-leikriti, skil ég ekkert hvað er að eiga sér stað þarna í Kópavogi.  Eftir öll þessi miklu mótmæli og bæjarstjórn Kópavogs nýbúin að tilkynna breytingar á skipulagi til að koma til móts við óskir íbúa á þessu svæði og Gunnar Birgisson bæjarstjóri nýbúinn að lýsa því yfir að lýðræðið væri vel virkt í Kópavogi, þá geysist fram á ritvöllinn Guðríður Arnardóttir bæjarfulltrúi fyrir Samfylkinguna og fer að þrasa um það, að í raun sé ekki meirihluti bæjarstjórnar sem hafi átt hugmyndina að þessu nýja skipulagi á Kársnesi heldur hafi Samfylkingin fyrir löngu síðan sett fram þessa tillögu.  Og hvað með það?  Ég myndi nú í sporum Guðríðar fagna því ef tillögur frá minnihlutanum komast í framkvæmd en ekki nota tækifærið að skammast út í Gunnar bæjarstjóra.  Einnig hélt ég að þessi samtök "Betri byggð á Kársnesi" væru eðlileg íbúasamtök en ekki skæruliðahreyfing sem væri tilbúin í mótmæli þegar á þyrfti að halda, jafnvel nú þegar búið er að verða við þeirra óskum um breytingu á skipulagi.  En hvað er betri byggð bæði á Kársnesi og annarsstaðar?  Er það að hvergi megi byggja nýtt hús á landinu?   Allt eigi að vera óbreytt jafnvel gamlir húskofar að hruni komnir eru menningarverðmæti og hafa sál eins og oft er verið að fullyrða.  Á hvað trúir þetta fólk er það að verða eins og frumbyggjar í Afríku sem trúa á stokka og steina?  Það mætti halda að sumir hefðu fórnað trú sinni á Guð almáttugan og tilbæði í þess stað gamla húskofa sem hafa sál, það má ekkert gera lengur í þessu landi ef um er að ræða nýjar byggingar nema allt verði vitlaust.  Það getu vel verið að þetta sé fögur hugsjón hjá mörgum en ætli nokkur vilji í raun hoppa langt aftur í tímann og fara að búa í torfkofum eða illa einöngruðum bárujárnsklæddum timburhjöllum, ég er hræddur um ekki.  Ef þessi hugsjón hefði verið ráðandi í þjóðfélaginu alla síðustu öld, væri engin byggð í Kópavogi og ekkert til að rífast um þar í dag.

Kársnesingar taka niður mótmælaborða sína