Fífl og fábjánar

Það er nú meira hvað þeir menn sem eru núna að reyna að endurreisa íslenska fjármálakerfið, eru miklir fábjánar.  Allir eiga að spara og spara,  Það er maður að nafni Ingólfur, sem er með námskeið til að kenna fólki að spara og losna við yfirdrátt og greiðslukort.  Auðvitað kosta þessi námskeið peninga og til að létta okkur aumingjunum að greiða fyrir námskeiðin býður þessi maður greiðsludreifingu með kreditkortum.  Eitthvað finnst mér nú ekki stemma hjá þessum fjármálasnillingi.  Það á að kenna okkur að hætta að nota kreditkort en fyrst þarf að greiða manninum með kreditkorti.  Er ekki allt í lagi hjá þessum manni?

Til að auka sparnað hafa kortafyrtækin sett þak á hvað mikið má nota kortin og einhver snillingur bjó til formúlu til að finna rétta þakið fyrir hvern og einn.  Formúlan er einföld það eru teknir sl. tvö úttektartímabil og deilt í með tveimur, síðan er sú upphæð tvöfölduð og þá kemur út rétta þakið.  Ég ætla að setja hér upp tvö dæmi um hvernig þetta virkar;

1.  Sá sem hefur að undanförnu eytt  miklu með sínu korti t.d. einni milljón fær nú heimild upp á tvær milljónir.

2.  Sá sem hefur verið að spara og lítið notað kortið t.d. tíu þúsund fær heimild fyrir 20 þúsund.

Þannig að þeim sem hafa sparað er refsað en hinir verðlaunaðir fyrir eyðslu.  Er nema von að hér sé allt fjármálalíf í rúst.