Auðmenn Íslands

Það var í fréttum sjónvarpsins í gær að flestir af okkar auðmönnum eru búnir að flytja sín lögheimili til Lúxemborgar og Bretlands.  Þar liggja þeir á sínum illa fengnum auð eins og ormar á gulli.  Þetta veldur því að þótt einhverjir þessara manna verði dæmdir fyrir sinn þátt í Hruninu mikla.  Þá verður ekki hægt að ná til eigna þeirra.  Þetta virðist hafa komið ríkisstjórninni algerlega i opna skjöldu og nú er of seint að ætla að gera einhverjar ráðstafanir.  Þannig að þótt þessir menn verði dæmdir í háar fjársektir munu þær aldrei verða greiddar og ekkert er hægt að gera.  Þetta eru líka sömu menn og Steingrímur J. Sigfússon, taldi að myndu greiða mesta af ný hækkuðum vaxtatekjuskatti og eignaskatti.  En nú er ljóst að þeir munu ekki greiða krónu í skatta á Íslandi.  Það hefur einnig vakið athygli mína að á meðal kröfuhafa í Gamla Landsbankann eru menn sem áður gegndu háum stöðum hjá bankanum og launakröfur þeirra eru reiknaðar með fullum bónusgreiðslum og hjá nokkrum þeirra skipta þær hundruðum milljóna.  Bónusgreiðslur voru greiddar fyrir góðan árangur í starfi og vegna mikillar ábyrgðar en þessir menn krefjast að þær verði einnig greiddar þótt þeir hafi komið að hruni bankans.  Þessir menn skilgreina ábyrgð að hún eigi að virka hvort sem bankinn er í góðum rekstri eða gjaldþrota vegna mistaka þessara sömu manna.  Það eina sem vantar er krafa frá Elínu Sigfúsdóttur, sem var einn af hugmyndasmiðum Icesave til að fullkomna vitleysuna.  Það hefur einnig komið fram að stjórnendur ákveðins olíufélags  hafi ákveðið að greiða kaupbónusa fyrirfram, þar sem þeir óttast að það félag fari fljótlega í þrot.