Fimmtudagur 21. desember 2006

Ţađ er ađ verđa ansi langur tími síđan ég skrifađi síđast á ţessa síđu, en ástćđan er sú ađ í byrjun desember sl. vaknađi ég upp viđ ţađ ađ vinstri hendin var algerlega orđin lömuđ aftur eins og hún var eftir slysiđ sem ég lenti í haustiđ 2003, en ég hafđi veriđ ađ fá stöđugt meiri mátt í hendina međ sjúkraţjálfun í Keflavík undanfarnar vikur og var farinn ađ geta notađ hendina talsvert.  En nú var hún algerlega máttlaus.  Ég fór strax til lćknis í Keflavík og var ţađan sendur á Landspítalann í sneiđmyndatöku og kom ţá í ljós ađ blćtt hafđi lítilsháttar inná heilann.  Og ekki nóg međ ţađ ađ hendin vćri lömuđ, heldur missti ég talsverđa stjórn á málfarinu, verđ ađ tala hćgar, stama á sumum orđum og hugurinn er ekki eins skýr hvađ málfar varđar.  Ţar ţarf ég stundum ađ hugsa ađeins um til ađ finna réttu orđin.   En verst er hrćđslan, hvađ nćst, kemur meira.  Verst er óttinn viđ ađ vakna meira lamađur og jafnvel mállaus inná einhverri stofnun, nánast bjargarlaus.  Oft hef ég velt ţví fyrir mér af hverju ég öskrađi svona mikiđ ţegar ég flćktist í nótinni, af hverju ađ fara ekki í hafiđ og falla međ sćmd. drukkna bara í Arnarfirđi eins og margir ćttingjar mínir í gegnum árin.  Ofti hefur mér veriđ hugsađ til Matthísar föđurbróđur míns og hefđi ţótt sćmd og heiđur af ađ fá ađ fara og hvíla í sömu gröf og hann, ţví ég fann oft á pabba heitnum hvađ hann saknađi bróđur síns og nafn Matthísar Ásgeirssonar hefur veriđ bundiđ viđ mína barsál frá ţví ég man eftir mér.  En nóg um ţađ ég er á lífi og ţökk sé syni mínum Jóni Páli sem bjargađi mér.  En ansi er ég bitur eftir allt erfiđiđ á Reykjalundi og sjúkraţjálfun í Keglavík til ađ ná heilsu sem virđist fara hrakand aftur.   Og hvađ nćst?  Ég er alger öryrki og lifi eymdarlífi, verđ ađ horfa lengi á hverja krónu áđur en henni er eytt.  Mín framtíđ er enginn. ég hef sótt um a.m.k. 100 störf en alltaf hafnađ.   Ekki vegna órleglu (ég hef ekki smakkađ áfengi í 6-7 mánuđi höfnunin er oftast vegna of mikilla menntunar svo furđulegt sem ţađ kann ađ reynast.   

« Síđasta fćrsla | Nćsta fćrsla »

Bćta viđ athugasemd

Ekki er lengur hćgt ađ skrifa athugasemdir viđ fćrsluna, ţar sem tímamörk á athugasemdir eru liđin.

Höfundur

Jakob Falur Kristinsson
Jakob Falur Kristinsson

Ég er fyrrverandi vélstjóri og útgerðarmaður en er nú 75% öryrki eftir slys á sjó 2003. Bjó lengst af á Bíldudal en flutti til Sandgerðis haustið 2005.  En er nú aftur fluttur á Bíldudal.  Að svo miklu leyti sem myndir á síðunni eru eftir Mats Wibe Lund, þá liggur fyrir tímabundið samþykki hans um birtingu hjá mér og þakka ég honum sérstaklega fyrir.  Mats á að sjálfsögðu hönundaréttin að öllum sínum myndum.  Vilja menn sjá fleiri myndir þá vísast á www.mats.is  Ég  var flokksbundinn í Frjálslynda flokknum og hef starfað þar, en sagði mig úr flokknum 24. apríl og gekk í Samfylkinguna.  Föðurætt mín er úr Arnarfirði og móðurættin frá Jökulfjörðum og Hornströndum og í báðum tilfellum, langt aftur í aldir.  Er ég því ekta Vestfirðingur.

Undir fyrirsögninni Færsluflokkar er flokkur sem heitir Vefurinn og ef smellt er á hann opnast síður þar sem ég er að skrifa ýmsar frásagnir.  Einnig er undir liðnum spaugilegt smá grín ofl. 

Ég leyfi öllum að skrifa athugasemdir við mín skrif.   En af gefnu tilefni hef ég ákveðið að þeir sem ekki kunna sér hófs í athugasemdum og nýta þær til persónulegra árása á mig og mína persónu, með allskonar skömmum og svívirðingum, mun ég hér eftir loka á slíka aðila.  Einnig mun ég henda út nafnlausum athugasemdum.  Því ég einn ber ábyrgð á því sem skrifað er á mína síðu.

jakobkr@internet.is     

GSM: 823-2954

Bloggvinir

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband