Brottkast í stórum stíl

Þær fréttir berast nú frá sjómönnum víða um land að brottkast á þorski hafi aldrei verið meira en í dag.  Skipunum gengur illa að forðast þorskinn og er því engin leið önnur fær en að hirða aðeins verðmesta fiskinn en hitt fer í hafið aftur steindautt.  Er því allt útlit fyrir að fjöldi þorska á Íslandsmiðum sem verða drepnir á yfirstandandi fiskveiðiári, verði með því mesta frá því kvótakerfið var tekið upp, þótt landaður tonna fjöldi verði í samræmi við útgefna kvóta í þorski.  Er nú ekki tækifæri til að auka verulega svokallaðan Hafró-afla, svo allur þessi fiskur verði að einhverjum verðmætum í stað þess að fljóta dauður um allan sjó og engum til gagns.  Á virkilega að halda slíku dauðahaldi í þetta kerfi bara kerfisins vegna, að við skulum standa frammi fyrir því, að margir útgerðarmenn neyðist til að brjóta lög til að hafa starfsfrið.  Þetta brottkast sem nú er farið í ganga er ekki nokkur kíló, heldur mun það sennilega verða nokkur tug þúsund tonn af þorski á kvótaárinu.  Þetta verður síðan til þess að allt reiknilíkan Hafró skekkist til muna og var það nú nógu vitlaust fyrir.  Nú var þorskkvótinn skorinn niður um rúm 30% og nokkuð víst að svo verður einnig ánæsta ári og þarnæsta ári og þá komum við að endapunktinum sem verður að banna allar þorskveiðar og verður þá illa komið á Íslandsmiðum, þegar ekki má veiða þorsk og færa hann að landi, aðeins veiða þorsk til að henda honum dauðum í hafið aftur.  Til hvers vorum við að færa okkar landhelgi út í 200 mílur, var það bara tómt grín?

Ætlar hann aldrei að hætta lyginni?

Það var ansi merkilegt að hlusta á viðræður þeirra Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar og Bjarna Ármannssonar, í Kastljósi í gærkvöld.  Enn einu sinni segist Vilhjálmur ekki muna og hafi ekki séð ákveðin gögn varðandi fyrirtækið REI, en þeir Bjarni Ármannsson, stjórnarformaður REI, Haukur Leósson, stjórnarformaður Orkuveitu Reykjavíkur og Hjörleifur Kvaran, framkvæmdastjóri OR, sendu  í gær frá sér greinagerð þar sem öll þróun málsins er rakin nákvæmlega lið fyrir lið og þar kemur fram að Bjarni Ármannsson og Haukur Leósson hafi verið á þriggja tíma fundi með Vilhjálmi á heimili Vilhjálms og skilið eftir hjá Vilhjálmi gögn sem sýndu að hinn svokallaði einkaréttarsamningur til 20 ára milli REI og OR var fyrirhugaður.  Þessi fundur var haldinn 10 dögum fyrir hinn fræga fund, þar sem sameining REI og GGE var haldinn og því hafi Vilhjálmur vitað um þetta atriði í 10 daga fyrir fundinn fræga.  Í þættinum í gær stóð Bjarni harður á því sem hafði komið fram í skýrslu þeirra félaga, en Vilhjálmur notaði sömu takta og hann notaði varðandi listann fræga og sagðist ekki muna eða hefði ekki séð, þetta og hitt.  Nú er Vilhjálmur að hætta í dag sem borgarstjóri svo ekki er hann neyddur til að ljúga til að passa stólinn.  Það er í sjálfu sér fagnaðarefni að hann hætti sem borgarstjóri, því hvernig á maður sem ekkert man og öllu gleymir og lýgur og lýgur, að geta sinnt störfum borgarstjóra.  Hann virðist ekki einu sinni lesa þau gögn honum er afhent og það sem meira er hann glatar þeim líka, jafnvel á sínu eigin heimili.

Friðartónleikar

Ég hélt fyrst þegar ég sá þessa fyrirsögn að þessi náungi hefði ætlað að spila í Ráðhúsi Reykjavíkur en svo er víst ekki, þótt full ástæða væri til þess. 

Búið er að aflýsa friðartónleikum sem fram áttu að fara í Ísrael og Palestínu eftir að stuðningsmönnum Palestínu var hótað ofbeldi. Á tónleikunum átti að kalla eftir lausn á deilum Ísraela og Palestínumanna Frá þessu greindu skipuleggjendur tónleikanna.

Rokkarinn Bryan Adams átti að leika á tvennum tónleikum sem fram áttu að fara samtímis í Tel Aviv í Ísrael og í Jeríkó á Vesturbakkanum þann 18. október nk. Af öryggisástæðum var hætt við tónleikana í Jeríkó í síðustu viku og í gær var ákveðið að hætta alfarið við tónleikana.

Ísraelskir og palestínskir listamenn áttu að troða upp ásamt Adams á tónleikunum.

Sumir Palestínumenn hafa gagnrýnt tónleikana en þeir segja að skipuleggjendur þeirra, One Voice, hafi virt lykilviðhorf Palestínumanna að vettugi, s.s. málefni sem varðar palestínska flóttamenn.

Friðartónleikum Bryan Adams aflýst

Málin rædd

Eigendur Hitaveitu Suðurnesja (HS) munu koma saman samráðsfundar fyrir hádegi til að ræða óvissu um framtíð fyrirtækisins. Þetta kom fram í morgunfréttum Útvarps.

Haft er eftir bæjarstjóra Reykjanesbæjar að þau áform um að leggja hlut Orkuveitu Reykjavíkur í HS inn í Reykjavík Energy Invest stríði gegn hluthafasamkomulagi fjögurra stærstu hluthafanna í HS sem og að OR eignist hlut Hafnarfjarðar og ráðstafi honum á sama hátt.

Hann segir þetta ásamt almennri óvissu um framtíð fyrirtækisins verða rætt á fundinum.

Hvað er að ske hjá Árna Sigfússyni, bæjarstjóra, hann sagði í hádegisviðtali á Stöð 2 fyrir stuttu að þetta væri allt hið besta mál og öll ákvarðanataka varðandi Hitaveitu Suðurnesja væri í biðstöðu og hans skoðun væri sú að best væri að fylgja þeim ákvörðunum sem meirihlutinn í Reykjavík tæki varðandi REI því þá væri hagsmunum Suðurnesjamanna best borgið.  En nú stríðir þetta allt í einu gegn hagsmunum eigenda HS, það er gott að einhver skyldi nú hafa komið vitinu fyrir Árna Sigfússon og hver ætli hafi orðið til þess?  Nú auðvitað Björn Ingi Hrafnsson. 

Eigendur Hitaveitu Suðurnesja ræða framtíð fyrirtækisins

Hinar nýju sumarhúsabyggðir

Nú er svo komið vegna sinnuleysis stjórnvalda að landsbyggðin er að breytast smátt og smátt í sumarhúsabyggðir.  Nú er ástandið í minni gömlu heimabyggð Bíldudal orðið þannig, að þar standa á milli 40-50 íbúðir auðar og hefur fólk verið að kaupa þar vönduð einbýlishús til að nota sem sumarbústaði og þarf að greiða minna fyrir þessi hús en verð er á hinum venjulegu sumarbústöðum eða vel undir kr. 10 milljónum.  Svipað ástand er um alla Vestfirði og má því áætla að um 400-500 íbúðir standi auðar eða hafi verið keyptar sem sumarhús.  Þetta ástand er ekki bundið við Vestfirðina eina þótt það sé kannski einna verst þar og gæti því verið um að ræða 5 til 20 þúsund íbúðir á landsbyggðinni.  Eins og flestir vita lána bankar ekki lengur til íbúðakaupa eða húsbygginga víða á landsbyggðinni og Íbúðarlánasjóður sem er hugsaður til þess að brúa þetta bil þar sem bankar lána ekki, hefur nú þegar sett á lista nokkra staði á landsbyggðinni sem sá sjóður lánar ekki til íbúðarkaupa eða bygginga.   Hinsvegar ef einhver fer í banka og biður um lán til að kaupa einbýlishús sem ætlunin er að nota sem sumarbústað, þá lánar viðkomandi banki strax burt séð frá því hvar á landinu húsið er.  Þá er ekki verið að veita íbúðarlán heldur sumarhúsalán.  Þannig að ef einhver vill flytja út á land og kaupa sér þar hús má alls ekki segja frá því að viðkomandi ætli sér að eiga heima í viðkomandi húsi, heldur biðja um lán til kaupa á sumarhúsi og síðan er ekkert sem getur bannað að búið sé í viðkomandi húsi allt árið.  Því svokölluð heilsárshús eru alltaf að verða fleiri og fleiri í sumarhúsabyggðum.

Þurfum við að flytja inn glæpamenn

Nú hefur lögreglan í gæsluvarhaldi hóp af Lettum sem hafa stundað þjófnað í verslunum í stórum stíl og einnig hefur komið fram að innflytjendur frá Eystrasaltsríkjunum væru orðnir stórtækir í fíkniefnaheiminum.  Ég hef alltaf verið þeirrar skoðunar að erlent fólk væri velkomið til Íslands.  En nú hef ég skipt algerlega um skoðun og vill hafa Ísland fyrir íslendinga.  Við eigum nóg til af íslenskum glæpamönnum svo ekki þarf að flytja þá inn.  Þetta fólk er allstaðar til vandræða, það undirbýður íslendinga við ákveðin störf, rífur kjaft við þá sem eru að veita því vinnu, vill ekki aðlagast íslensku samfélagi, öll góðgerðarstarfsemi sem rekinn er hér á landi og er ætluð fyrir fátækt fólk er nánast yfirtekinn að þessu pakki og íslendingar komast ekki að og svo kemur þetta, stórþjófótt lið.  Þetta fólk hópast saman í ákveðnum hverfum og heldur vel saman og er nú svo komið að laun hjá íslendingum hafa lækkað vegna þess að þetta fólk býðst til að vinna á lámarkstöxtum.  Það eru vandræði með börn þessa pakks í skólum landsins, svo íslensk börn fá ekki þá menntun sem þau eiga skilið, þetta fólk nennir ekki að læra íslensku og ég er orðinn hundleiður á, að fara í verslun og fá afgreiðslu hjá þessu liði sem ekkert skilur og vill ekkert skilja og svona mætti lengi telja.

Ég segi því bara; "Við eigum að reka þetta lið allt úr landi og setja algert stopp á þennan innflutning á erlendu fólki."  Sjálfsagt verða einhverjir til að kalla mig rasista og það verður bara að hafa það.  Þetta er óþolandi ástand.

Skrifaði undir samning sofandi

Enn er að koma í ljós hvað fyrrverandi borgarstjóri fylgdist lítið með.  Í Morgunblaðinu í dag segir Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson ekkert hafa vitað um einkaréttarsamning til 20 ára á milli REI og Orkuveitunnar, hann hafi aðeins vitað um að á eigendafundi Orkuveitunnar hafi verið undirritaður samningur um aðgang REI að tækniþjónustu hjá Orkuveitunni.  En Björn Ingi Hrafnsson sagði í "Silfri Egils" í dag að þessi samningur hefði verið lagður fram á umræddum fundi, að vísu á ensku og Vilhjálmur hefði undirritað hann ásamt öðrum og sagði einnig að þeir sem ekki hefðu tekið eftir því að þessi samningur var lagður fram og undirritaður hlytu að hafa verið sofandi á fundinum.  Í sama þætti benti Pétur Tyrfingsson, sálfræðingur á, að kannski skildi Vilhjálmur ekki ensku og því skrifað undir skjal sem hann vissi ekkert um hvað stóð í skjalinu.  Ég tel nokkuð öruggt að Vilhjálmur kunni ágætlega ensku svo trúlega er skýring Björns Inga réttari og því niðurstaðan sú að:

Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson skrifaði undir einkaréttarsamning fyrir hönd Orkuveitu Reykjavíkur við REI til 20 ára steinsofandi

Eru aularnir bestir?

Þetta var yfirskrift á erindi sem Guðrún Marteinsdóttir, prófessor við Háskóla Íslands í erindi, sem hún hélt á aðalfundi Samtaka fiskvinnslustöðva fyrir skömmu.  Þar segir Guðrún; "Til að ná hámarknýtingu út úr þorskstofninum við Ísland þarf stofninn auðvitað að vera í góðu ástandi, en því er fjarri að svo sé í dag."  Síðan ræðir hún um slagt ástand þorsksins og segir; "Að nýliðun þorsks hefði verið lélegt síðastliðin  21 ár. Áður fyrr hefði nýliðun verið a.m.k. fjórfalt betri en nú og á fyrrihluta síðustu aldar sáust jafnvel ennþá stærri árgangar.  Í öðru lagi væri slæmt hve fáir árgangar stæðu undir veiðinni.  Í þriðja lagi væri stór hluti árganganna veiddur án þess að ná kynþroska og fáir þorskar ná háum aldri."  Guðrún ræddi einnig um samspil hrygningarstofns og nýliðunar og segir; "                                                                                                                                                                                     

Stór hrygningarstofn væri ekki trygging fyrir góðri nýliðun.  Þess væru dæmi að slakur hrygningarstofn hefði skilað ágætri nýliðun og huga þyrfti að fleiri þáttum en stærð hrygningarstofnsins, svo sem því hvernig aldursbreytileikin væri í stofninum.  Svo virtist sem nýliðun væri best þegar aldursbreytileikinn væri sem mestur.  Fleiri stærri þorskar(aularnir) hrygndu yfir lengra tímabil, þeir framleiddu hlutfallslega fleiri og stærri hrogn sem klektust í stærri og betri kviðpokum.  Holdafar fisksins hefði einnig mikil áhrif á framleiðslu og gæði hrogna og telur að meta þurfi upp á nýtt veiðar á hrygningartímanum."  Guðrún ræddi einnig um að rannsóknir hefðu leitt í ljós að erfðafræðilegur munur væri til dæmis á þorski fyrir norðaustan land og þorski fyrir suðvestan.  Einnig virtist vera munur á fiski eftir því hvort hann heldur sig djúpt eða grunnt.  Hún ræddi um brýna nauðsyn þess að unnt væri að áætla stærð einstakra hrygningareininga.  Flestir þorskar hrygna við suðvesturströndina, einnig í Breiðarfirði og þyrfti að endurmeta mikilvægi hrygningarsvæða og áhrif svæðalokana, meta framlag undirstofna til veiðistofns og síðast en ekki síst meta áhrif umhverfisþátta og breytinga af manna völdum á klak og nýliðun.  Í sem stystu máli sagt þyrfti að viðhalda fjölbreytileika þorskstofnsins.  Hún ræddi einnig um og varpaði fram spurningu um, hvort allar þær virkjanir á Suðurlandi gætu haft einhver áhrif?  Í grein sem ég skrifaði fyrir stuttu var ég einmitt að vitna í Pál Bergþórsson veðurfræðing, sem taldi að ákveðið samræmi væri á milli jökulhlaupa út ám á Suðurlandi og hrygningu þorsk við Suðurströndina, og virðist Guðrún vera á sömu skoðun.

Framrennsli ferskvatns og lagskipting sjávar er forsenda fyrir góðu klaki og þorskurinn sýnir fádæma sérvisku við val á hryggningasvæðum.  Einnig fylgdu þessari mynd eftirfarandi spurningar:

1.  Hvað gerir þau svæði svona sérstök?

2.  Hafa straumar breyst?

3.  Hefur ferskvatnsframrennsli breyst?

4.  Skiptir botngerð máli?

5.  Hafa veiðar á hrygningartíma áhrif?

Guðrún svarar öllum þessum spurningum í erindi sínu, sem er mjög fróðlegt.  Þarna er að tala vísindamaður, sem engra hagsmuna hefur að gæta.  En nokkuð ljóst er að Hafrannsóknarstofnun tekur ekki á öllum þessum þáttum í tillögum sínum við veiði ráðgjöf.  Því það á bæ er ekki viðurkennt nema að einn þorskstofn sé við landið, sem Guðrún telur vera nokkuð marga.  Hafró leggur til flatan niðurskurð á öllum þorskafla.  Guðrún fullyrðir að eitt af skilyrðum fyrir góðri hrygningu sé það að fiskurinn sé vel í holdum (næg fæða).  Hafró leggur til auknar loðnuveiðar og dregur þar með úr fæðuframboði.  Hafró horfir eingöngu á að hrygningarstofninn sé nógu stór, sem Guðrún telur að eitt og sér skipti ekki máli.  Stöðugt fjölgar hinum svokölluðu 4 mílna togskipa og því stór spurning hvað drepa þessi skip mikið af hrognum með sínum togveiðum nánast upp í fjöru við Suðurland?  Ég held að þetta erindi Guðrúnar gefi stjórnvöldum fulla ástæðu til að endurskoða alla starfshætti hjá Hafró sem nú er að rembast við af fjölga þorskinum í sjónum, þar sem svo mikið er af fiski að hluti hans er að drepast úr hungri.  Einnig ætti að huga betur að allri þessari tilfærslu veiðiheimilda milli landshluta, því ef þorskstofnar við landið eru fleiri en einn, verður þessi færsla á kvóta milli landshluta og svæða til þess að alltof mikið er veitt á sumum svæðum, á meðan önnur eru vannýtt.  Fleira mætti tína til, en ég læt þetta nægja að sinni.

Ráku hníf í bakið á eigin foringja

Alltaf eru að koma fram meiri upplýsingar um hver var ástæða þess að nýr meirihluti tekur við  völdum í Reykjavík.  Samkvæmt mínum heimildum var atburðarrásin þessi:

1.  Borgarstjórnarflokkur Sjálfstæðismanna kom sér saman um að knýja þá Björn Inga og Vilhjálm til að segja af sér og í þeim tilgangi fóru þau á fund Geirs H. Haarde, til að fá blessun frá FLOKKNUM til þess að sparka Vilhjálmi borgarstjóra.  Höfundar af þessu ráðabruggi munu hafa verið, Gísli Marteinn og Hanna Birna, sem annað hvort ætlaði sér borgarstjórastólinn.  Geir mun ekki hafa lagst gegn þessu en beðið þau að fara varlega, en óþolinmæðin var slík að þau vildu sem fyrst ráðast á Vilhjálm.

2.  Jafn reyndur stjórnarmálamaður og Vilhjálmur er, var fljótur að átta sig á því hvað væri í gangi, en leyfði þessum ungu fulltrúum að dansa svolítið í sinni sigurvímu án þess að gera neitt, nema fljóta með straumnum.

3.  Þegar Vilhjálmi varð ljóst að þetta var að skella á, tók hann þá ákvörðun að betra væri fyrir sig að falla með sæmd en vera veginn af eigin flokksbræðrum.  Hann metur stöðuna svo að betra væri fyrir sig og FLOKKINN að fórna meirihlutanum en að verða blóraböggull eigin manna og hringir því í Björn Inga, en þeir voru miklir vinir og á milli þeirra ríkti mikið traust.  Hann segir Birni Inga frá þeirri ákvörðun sinni og þeir koma sér saman um að best væri að Björn Ingi sliti samstarfinu.  Framhaldið þekkja svo allir og Vilhjálmur spilar vel með sínum mönnum eins og ekkert hafi í skorist og forðar þar með öllu því uppnámi sem annars hefði orðið og stórskaðað bæði Vilhjálm og FLOKKINN.

Það var því valdagræðgi ákveðinna aðila í borgarstjórnarflokki Sjálfstæðismanna, sem varð til þess að meirihlutinn féll.  Þar liggur ábyrgðin mest hjá Gísla Marteini og Hönnu Birnu.

Er Hafró gengi í lið með öfgvafullum samtökum

Í grein sem Arthur Bogason, skrifar í Fiskifréttir, þar sem hann er að benda á ákveðinn svissneskan bækling sem gefinn er út af samtökunum World Wide Fund, þar sem verið er að fræða svissneskan almenning um þær fisktegundir sem eru í útrýmingarhættu og ætti að forðast að kaupa og borða, því fólk gæti hreinlega verið að borða síðasta fiskinn af ákveðinn tegund.  Vitað er að svissneskir smásalar nota upplýsingar frá WWF við töku ákvarðanna um innkaup.  Í grein sinni segir Arthur;  "Sú sorglega staðreynd blasir við að rótina að bæklingi WWF í Sviss má að hluta rekja þráðbeint til Íslands.  Hafrannsóknarstofnun dælir viðstöðulaust út kolsvörtum skýrslum um ástand þorsks á Íslandsmiðum."  Ég fór inná síðuna sem Arthúr vitnar til og fann þessa skýrslu og þar er fullyrt að nær allir þorskstofnar í Norðanverðu Atlandshafi séu ofveiddir og fólk hvatt til að kaupa ekki þann fisk.  Er nú ekki komið tími til að endurskoða hlutverk Hafrannsóknarstofnunnar, en sú stofnun er nú farinn að gera ansi margt.  Hafró sinnir fiski- og hafrannsóknum, túlkar sjálf sínar eigin niðurstöður, gerir tillögur um veiðar úr hverjum fiskistofni og er nú farin að hvetja erlent fólk til að kaupa ekki íslenskan fisk, og svo langt er gengið að ef farið er eftir ráðgjöf Hafró eru menn taldir sýna einstakan kjark.  Ég hef talið að þessi stofnun ætti að starfa á vísindalegum grunni og senda frá sér upplýsingar um sínar rannsóknir en gera síðan eins og alvöru vísindamenn, að láta aðra túlka niðurstöður og síðan er það stjórnmálamanna að taka ákvörðun um hvað mikið skuli veiða af hverri fisktegund, þessi stofnun er komin út úr öllu korti með afskiptasemi af hlutum sem þeim kemur ekkert við.  Við getum litið til Barentshafsins en þorskstofninn þar er talinn vera sá sterkasti í Norður Atlandshafi, þar hafa vísindamenn sett fram sitt álit á hverju ári, en alltaf hefur veiðin ekki verið í samræmi við álit vísindamann, bæði Norðmenn og Rússar hafa veitt þar nokkur hundruð þúsund tonn af þorski umfram álit vísindamanna og samt blómstrar stofninn enda hafa þeir sem ráða, haft vit á því að banna allar loðnuveiðar í Barentshafi í nokkur ár.  Meira að segja rækjustofninn er allur að koma til og nýjar fréttir úr Barentshafi segja frá ævintýralegum rækjuafla.  En hér leggur Hafró til að minnka þorskveiðar um 30% og á sama tíma leggja þeir til að auka loðnuveiðar og auðvita sýnir sjávarútvegsráðherra sinn mikla kjark og fer í einu og öllu eftir tillögum Hafró.  Því er haldið fram varðandi loðnuna að við verðum að veiða hana því hún drepist eftir hrygningu og við værum að missa af miklum verðmætum ef við veiddum hana ekki.  Ég þori að fullyrða að loðnan þótt hún lægi dauð á hafsbotni sé miklu verðmætari þar fyrir lífríki hafsins og þjóðarbúið en hún verður nokkurn tíma þegar hún er veidd og brædd eða fryst.  Það er einn fiskistofn hér við land sem nánast alltaf hefur verið veitt mikið úr umfram ráð fiskifræðinga en það er ýsan og ætli það sé tilviljun ein að nú er allt fullt af ýsu á öllum miðum.   Af því ég ræddi hér fyrr um skrif Arthurs Bogasonar, þá ætla ég að birta hér fyrir neðan slóðina inn á þessa síðu sem hann var að vitna í.

http://assets.wwf.ch/downloads/fishdishreportfinal1509006.pdf