Skoðanakannanir

Skoðanakannanir eru oft umdeildar og sumir tala með þeim en aðrir á móti.  Þó held ég að Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir hafi slegið öll met í ræðu er hún flutti á fundi sjálfstæðismanna fyrir stuttu, þegar verið var að ræða stöðu Sjálfstæðisflokksins eftir öll lætin í Reykjavíkurborg en þar var bent á að núverandi meirihluti hefði ekki nema 25% fylgi hjá kjósendum.  Þorgerður sagði að ekkert mark væri takandi á skoðanakönnunum, þær sýndu aldrei rétta mynd væru bara bull og vitleysa.  Seinna í sömu ræðu fór Þorgerður að ræða stöðu Framsóknarflokksins og sagði að samkvæmt skoðanakönnun væri Framsókn að slátra sjálfri sér í borginni.  Ég hrökk við þegar ég las þetta var ekki hæstvirtur ráðherra nýbúinn að segja í sömu ræðu að ekkert mark væri takandi á skoðanakönnunum.  Er Þorgerður Katrín ekki ein manneskja með eina skoðun á hverju máli?  Ekki veit ég það en þessi ræða hefði alveg geta verið skrifuð og flutt af Ragnari Reykás.  Eru þessar skoðanakannanir einungis martækar ef þær eru Sjálfstæðisflokknum hagstæðar.  Það eina sem er raunverulega rétt hjá Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur varðandi skoðanakannanir að þær eru ekki marktækar að því leiti að Sjálfstæðisflokkurinn fær alltaf minna fylgi í kosningum en skoðanakannanir hafa gefið til kynna.

Hvalfjarðargöng

Lögreglustjórinn á Akranesi hefur ákært karlmann fyrir að aka alls 40 sinnum í gegn um Hvalfjarðargöng án þess að greiða gangnagjaldið. Er maðurinn ákærður fyrir fjársvik og til vara nytjastuld.

Ekki finnst mér rétt að refsa manninum fyrir þetta, því þarna hefur eitthvað klikkað hjá rekstraraðilanum sem er Spölur ehf. og ættu þeir því bara að sitja uppi með þennan skaða ef þeir hafa þá nokkuð skaðast.  Að tala um fjársvik í þessu sambandi finnst mér fáránlegt.  Hvaða fé sveik þessi maður út?

Ók 40 sinnum um Hvalfjarðargöng án þess að borga

Heddi frændi

Eikarbáturinn Heddi frændi sökk við bryggju á Hornafirði í nótt. Báturinn hefur verið bundinn við bryggju undanfarin ár en starfsmenn hafnarinnar hafa litið eftir honum og dælt úr honum með reglulegu millibili. Síðast var lestað úr honum fyrir tveimur vikum.

Þetta er einn af þessum vandræðaskipum sem víða liggja í höfnum landsins.  Ég hef bent á það áður í skrifum mínum hér á síðunni að á þessu er til einföld lausn.  Það á að taka öll þessi skip og ganga þannig frá þeim að engin hætta sé á mengun frá þeim og sökkva þeim síðan víðs vegar á fiskimiðunum og mynda þannig skjól fyrir fiskinn.  Það er staðreynd að þar sem skipsflök liggja víða á hafsbotninum er fiskur þar allt í kring.  Með nútímatækni eins og GPS-tækjum siglingaforritum er auðvelt að merkja þessi flök inná sjókort svo fiskiskip geti forðast að festa veiðarfæri sín í þeim.  Þetta yrði veruleg bót fyrir fiskinn í hafinu, því þegar hann fer að hrygna leitar hann alltaf að skjóli og nú þegar við erum búin að slétta svo mikið hafsbotninn með hinum öflugu togveiðarfærum fækkar stöðugt þeim stöðum sem fiskurinn finnur skjól.  Ég sá myndir þegar kafarar fóru niður að skoða flak Kolbrúnar ÍS sem sökk í einhverjum firðinum í Ísafjarðardjúpi, þá sást vel á myndunum að fiskur var syndandi allt í kringum flakið.

Heddi frændi sokkinn

Sjóslysin fyrir 40 árum

Talsvert er fjallað í breskum fjölmiðlum í dag um sjóslysin, sem urðu við Ísland og Noreg fyrir fjörutíu árum. Þá fórust þrír togarar frá Hull og 58 sjómenn frá borginni drukknuðu auk eins manns frá Grimsby. Aðeins einn komst lífs af, Harry Eddon, sem var á togaranum Ross Cleveland sem fórst í Ísafjarðardjúpi.

Ég fylgdist með, sem unglingur, þessum hræðilegu atburðum sem þá skeðu í Ísafjarðardjúpi og það situr í manni ennþá, hve átakanlegt þetta var sérstaklega leitin að Heiðrúnu II frá Bolungarvík en þar um borð var bara vélstjórinn ásamt tveimur sonum sínum.  Þeir höfðu ætlað að bjarga bátnum úr Bolungarvík í höfn á Ísafirði.  Þá var hægt að fylgjast með á svokallaðri bátabylgju í útvarpinu  öllum samskiptum skipanna, og það var grátlegt að þegar varðskip var loksins búið að finna Heiðrúnu II og ætlaði að fylgja henni til hafnar á Ísafirði, en þá strandaði breskur togari í Ísafjarðardjúpi svo varðskipið varð að fara frá Heiðrúnu II, sem fannst aldrei aftur.  Togarinn sem Harry Eddon var á hreinlega hvolfdi vegna ísingar langt inn á Ísafjarðardjúpi og nánast kraftaverk að hann skildi komast lífs af.  Annars voru þessi ár mikil slysaár á Vestfjarðarmiðum og fólk vissi alltaf í byrjun hverrar vertíðar að einhver báturinn kæmi ekki aftur til hafnar.  Það var bara spurningin frá hvaða sjávarþorpi sá bátur væri.  Það þurfti mikinn kjark til að stunda sjó á Vestfjörðum á þessum árum.

Minningarathöfn í Hull um sjóslys fyrir 40 árum

Stríð bankanna

Netbankar í eigu Kaupþings og Landsbankans hafa vakið athygli í Bretlandi í þeirri samkeppni sem þar ríkir nú á innlánamarkaðnum.

Eru þetta ekki íslenski bankar, af hverju er ekki svona samkeppni um viðskiptavini líka hér á landi aðeins erlendis.

Það er talsvert skrýtið að maður geti flogið eitthvað erlendis og tekið lán á góðum kjörum hjá mörgum hinna íslensku banka og farið svo heim og lagt peningana inn í sama banka hér á landi með mun hærri vöxtum en greiða þarf af erlenda/íslenska láninu.

Íslendingar í innlánastríði

Vetrarfærð

Að sögn Vegagerðarinnar er hálka og hálkublettir á Suðurlandi. Það er hálka á Hellisheiði en hálkublettir á Sandskeiði og í Þrengslum.

Er þetta nokkur frétt eða þarf einhver að vera hissa á því að það sé vetrarfærð um allt land.  Það er nú einu sinni svo að það er hávetur febrúar rétt að byrja.  Þetta væri frétt ef það væri sumarfærð um allt land á þessum árstíma.

Vetrarfærð um allt land

Vatnsleki

Slökkvilið höfuðborgarsvæðisins hefur sinnt þremur útköllum vegna vatnsleka frá því í nótt, en í öllum tilvikum hafa rör skemmst í frosthörkunum sem verið hafa að undanförnu. Slökkviliðsmenn eru nú að störfum í fjölbýlishúsi í Álfheimum í Reykjavík en þar lekur vatn í stigagangi hússins.

Er virkilega svo komið fyrir okkur á Íslandi að margar okkar byggingar þola ekki frost.  Voru menn fyrir löngu hættir að taka tillit til þess að hér kæmi frost, við hönnun bygginga og frágang.

Lagnir skemmdust í kuldanum

Rányrkja á Íslandsmiðum

Nú á sér stað ein mesta rányrkja á Íslandsmiðum allt frá því fiskveiðar hófust hér við land og allt er blessað í bak og fyrir af sjávarútvegsráðherra og Fiskistofu.  Vegna hins mikla niðurskurðar á aflaheimildum í þorski eru allir að eltast við ýsu.  Til landsins streyma nýsmíðuð svokölluð 3ja mílna skip það eru skip undir 29 metrum að lengd og koma þau til viðbóta þeim skipum sem áður voru í þessum flokki, sem eru í raun öflugir togarar.  Allir eru að veiða nánast upp í fjöru en þar heldur smáfiskurinn sig bæði þorskur og ýsa. 300-400 tonna beitningarvélabátar eru að leggja línuna eins grunnt og þorandi er að fara á þessum stóru skipum og veiða ýsu.  Þegar þessi skip landa síðan sínum afla er það yfirleitt þokkaleg ýsa.  Trúa menn því að smáfiskur bæði þorskur og ýsa bíti ekki líka á krókanna, auðvitað gerir hann það en honum er bara kastað í hafið aftur þar sem hann drepst og flýtur síðan um allan sjó, engum að gagni nema sem æti fyrir aðra fiska eða sjófugla.  Við eru ekki bara að setja ný met í brottkasti, heldur erum við líka að setja met í skyndilokun á svæðum vegna smáfisks.  Hafró hefur fullyrt að lítil sem engin nýliðun hafi orðið á undanförnum árum í þorski.  En hvaðan kemur þá allur þessi smáfiskur.  Staðreyndin virðist vera sú að nýliðun hjá þorski hafi bara verið mjög góð undanfarin ár en hún kemur bara ekki fram í gögnum Hafró, því þessum fiski er öllum hent aftur í hafið og kemur því aldrei fram á aflaskýrslum sem Hafró fær.  Ef eitthvað vit væri í hlutunum þá ætti Sjávarútvegsráðherra að beita sömu aðferðum og stjórnandi fyrirtækis gerir ef eitthvað er að fara úr skorðum.  Það er að segja að bregðast rétt við og laga það sem laga þarf og það strax.  Ef ég væri sjávarútvegsráðherra í dag myndi ég gera þrennt.  Það fyrsta að auka þorskkvótann í 250 þúsund tonn, sem hefðu þau áhrif að draga úr að afla væri landað framhjá vigt.  Hætta öllum skyndilokunum vegna smáfisks og hækka það hlutfall sem undirmálsfiskur má vera í afla hvers skips, úr 10% í 25% og hækka svokallaðan Hafró-afla úr 5% í 25% til að tryggja að allur afli sem veiddur væri skilaði sér í land og Hafró hefði undir höndum réttar upplýsingar um veiddan afla en í dag er mikill munur á veiddum og lönduðum afla vegna þess hvað brottkastið hefur aukist á núverandi fiskveiðiári.  Ef þetta væri gert hefði Hafró rétta yfirsýn um samsetningu þess afla, sem veiddur er á Íslandsmiðum og kæmi mér þá örugglega allt önnur veiði ráðgjöf en nú er.  Síðan myndi ég fara og kaupa mér 10 milljón krónu jeppa af flottustu gerð.  Á Vestfjörðum er einn kvótalaus dragnótabátur sem veiðir yfir 90% af sínum afla sem ýsu en aðrir dragnótabátar á svipaðri veiðislóð eru með um 60-70% af sínum afla sem þorsk.  Það mætti ætla að skipstjóri þessa báts væri galdramaður.  Nú er tækin orðin það mikil að lítill vandi er að plotta inn hjá sér hvernig viðkomandi bátur kastar og gera nákvæmlega eins.  Sumir hafa reynt það en fá aldrei eingöngu ýsu, er ekki nokkuð ljóst hvað þarna er á ferðinni.  Þessi ýsubátur landar aðeins örlitlum hlut af öðrum tegundum.  Þetta er svo augljóst brottkast að undrun sætir að Fiskistofa skuli ekki láta skoða þetta betur.  Eins var ég að heyra um ákveðinn beitningarvélabát á Vestfjörðum, sem þarf alltaf að taka fleiri tóm fiskikör um borð en þann fjölda sem fór á hafnarvogina við löndun.  Til dæmis að báturinn landar 100 körum af fiski á hafnarvog en þarf að taka 150 tóm kör um borð.  Það fæst ekki staðist að túr eftir túr sé verið að fjölga körum í skipinu, einhvern tíma hlýtur lestin að fyllast.  Þarna er auðvitað verið að landa í stórum stíl framhjá vigt.  Á öðrum stað á Vestfjörðum er öflugt sjávarútvegsfyrirtæki sem gerir út einn beitingarvélabát.  Þar er staðið þannig að málum að áður en löndun hefst er sett 500 kílóa sérsmíðað járnstykki undir lyftarann og hann taraður þannig á hafnarvoginni.  Við löndun tekur lyftarinn alltaf þrjú kör í hverri ferð eða um 1.200 kg. Eftir fyrstu ferðina er járnstykkið tekið undan og haldið áfram löndun.  Nú er lyftarinn orðin 500 kg. léttari og alltaf er sama þyngd á lyftaranum dregin frá á hafnarvoginni.  Það eru því aðeins fyrstu 3 körin sem eru rétt vigtuð, eftir það er í raun svindlað á öllum körunum eftir það sem nemur um 40% af heildarafla.

Ég var líka að frétta að þau skip sem hafa verið að veiða loðnu undanfarið, lönduðu allri loðnu til bræðslu vegna þess að þetta er allt ungloðna og á stærð við hornsíli og því ekki hæf til frystingar.

Ef við ætlum að haga okkur eins og villimenn í umgengni okkar um fiskistofnana og villa um fyrir Hafró með löndun framhjá vigt og brottkasti, byggjum við aldrei upp þorskstofninn.  Honum verður einfaldlega slátrað og síðan fylgja aðrir stofnar á eftir.  Fiskistofa á auðvelt með að fylgjast með brottkasti með því að fara á sjó með bátum t.d. ýsubátnum fræga og sjá þá hvort að þessi ýsuafli stenst.  Eins er hægt að fylgjast með löndun framhjá vigt.  Með því að bera saman útfluttar afurðir og landaðan afla hjá fyrirtækjum.  Með þeirri tölvutækni sem til er í dag væri hægt að gera þetta nánast sjálfvirkt.  Þannig að engin afsökun er fyrir hendi hjá Fiskistofu.  Hvað varðar loðnuveiðarnar þá ætti að banna þær nema á tímabilinu 15. febrúar til 15. apríl.  Við eigum ekki að vera nú, að moka upp í bræðslu ungloðnu sem mun bera uppi veiðina á næstu árum.

Bankar

Fjallað er um íslensku bankana í Lex-dálki breska viðskiptadagblaðsins Financial Times sl. föstudag og spurt hvort það sé nóg að hætta við ein viðskipti til þess að forðast fjármálakreppu.

Ég held nú að þessi erlendu blöð og álitsgjafar ættu að hætta þessari eilífu umfjöllun um viðskipti íslensku bankanna og líta sér nær og skoða fjármálaumhverfið í eigin löndun þar sem allt er í vandræðum.

Þetta er ekkert annað en öfund og aftur öfund yfir því hvað hinum íslensku bönkum hefur tekist vel að sigla gegnum allt það umrót og vandræði sem eru í dag á fjármálamörkum heimsins.

Er nóg að hætta við ein viðskipti?

Allt á niðurleið

Breska blaðið Sunday Telegraph veltir því fyrir sér hvort allt sé á niðurleið á Íslandi í ítarlegri umfjöllun í dag. Íbúar í nágrenni Reykjavíkurflugvallar séu orðnir vanir því að svefn þeirra sé truflaður vegna umferðar einkaþotna en hvergi í heiminum sé jafnmargar slíkar að finna og á Íslandi. 

Ef staðsetning Reykjavíkurflugvallar væri stærsta vandamálið hjá okkur íslendingum þá væri nú ekki mikið að.  Við eigum að vera stolt af okkar auðmönnum og auðvitað verða þeir að fá að lenda þegar þeim hentar á sínum einkaþotum eða þyrlum.  Þeir vinna nú ekki bara á milli 9 og 5 þessir stórlaxar. 

Hins vegar er að koma mikil lægð í efnahagslífið og þar er allt á niðurleið sem engin sér fyrir endann á.

Er allt á niðurleið á Íslandi?