Öryrkjar

Þar sem ég hef mikinn áhuga á málefnum öryrkja, enda öryrki sjálfur skrifa ég alltaf talsvert um okkar kjör.  En nú fer í hönd dýrasti mánuður ársins hjá flestum og við öryrkjar fáum ákveðna desemberuppbót til að við höfum nú næga peninga í jólamánuðinum bæði til að kaupa okkar jólamat og svo gefa nánustu ættingjum jólagjafir.  Það má segja að Tryggingastofnun (TR) hugsar svo sannarlega vel um okkur öryrkjana.  Nú hefur TR tekið upp, til að spara, að hætta að senda bótaþegum yfirlit um hverja greiðslu í hverjum mánuði, heldur verður að sækja þessar upplýsingar í gegnum netið á netfangið skattur.is, þótt ég hafi tölvu og nettengingu eru örugglega margir öryrkjar sem ekki hafa slíkt og verða þeir þá að fá einhvern til að sækja þetta fyrir sig eða gera sér ferð til TR eða á næstu umboðsskrifstofu TR.  Hvað ætli þessi sparnaður sé mikill, jú þeir spara sér frímerki en það kostar kr. 60 krónur fyrir hvert bréf og miðað við fjölda öryrkja er þessi sparnaður í mesta lagi nokkur hundruð þúsundkrónur á mánuði.  En eitthvað hlýtur það að kosta að setja öll þessi bréf inn á netið, varla fara bréfin þangað sjálf og ekki væri ég hissa að allur þessir sparnaður fari í að greiða kostnað við að koma þessu á netið.  Þótt maður sé með nettengingu er ekki boðið uppá þá þjónustu að senda manni bréfið í tölvupósti.

En þá ætla ég að snúa mér að þessum greiðslum í desember.  Ég fékk sérstaklega þessa desember uppbót og hélt ég að þetta væri alveg sérstök aukagreiðsla og væri 30 þúsund en það sem ég fékk var kr: 18.482 krónur og af þeirri upphæð var síðan tekinn 35,72% skattur sem var kr: 6.602 krónur svo niðurstaðan var aðeins kr: 11.880,- þetta er sú upphæð sem mér er ætlað til jólahalds um næstu jól auk kaupa á jólagjöfunum.  Heildargreiðslan frá TR sem kom inn á minn reikning var kr: 96.588,- svo koma til viðbótar greiðslur frá lífeyrissjóðum, en þær eru skattlagðar að fullu enda skattkort mitt fullnýtt hjá TR.  Greiðslurnar frá lífeyrissjóðunum eru kr: 54.582,- þannig að til að lifa af desember hef ég til ráðstöfunar Kr: 151.140,- , sem mér skilst að sé nú bara nokkuð gott af öryrkja að vera.  En þá er best að skoða það sem verður að greiða sem er; Greiðsla af íbúðinni kr: 63.209,- rafmagn og hiti kr: 2.042,- sími og nettenging kr: 8.663,- Stöð 2 kr: 5.371,- (En það er eini munaðurinn sem ég leyfi mér) Ég fæ keyptan mat í hádeginu hér í húsinu sem ég bý í og eru það kr: 8.910,-(Niðurgreitt af Sandgerðisbæ)en ég verð síðan að kaupa mér mat á kvöldin og um helgar sem kostar mig að meðaltali kr: 20.000,- á mánuði, ég þarf að greiða tryggingar af bílnum mínum rúmar kr: 10.000,- á mánuði.  Ég þarf að kaupa lyf fyrir kr: 10-15 þúsund á mánuði, bensín á bílinn til að stunda sjúkraþjálfun um kr: 10.000,-.  Þegar ég legg þetta saman eru gjöldin samtals kr: 143.195,- og tekjurnar eru kr: 151,140,- þá er mismunurinn kr: 17.945,- og nú er ég að tala um desembermánuð aðra mánuði er greiðslan frá TR 11.880,- krónum lægri, sem lækkar mismuninn í kr: 6.065,-. Ég þarf að fara í læknisskoðun hjá sérfræðingi 3-4 sinnum á ári og kostar hvert viðtal 1.800,- og ef ég reikna þetta yfir árið = 12x6.065 kr: 72.780,- og frá dregst 4x1.800 = kr: 7.200 er þá eftir á ári kr: 65.580,- eða kr: 5.465,- að meðaltali í hverjum mánuði og ekki er nú gert mikið fyrir þessa upphæð dygði varla til að fylla bílinn einu sinni af bensíni ef mér dytti í hug að heimsækja eitthvern ættingja minn.  Nú veit ég að margir öryrkjar hafa það mun verr en ég og margir eiga ekki einu sinni heimili og hafa ekkert húsaskjól.   Ég veit líka að víða í heiminum er fólk að deyja úr hungri, en ekki bæti sú vitneskja neitt mín kjör.  Ég var alvarlega að hugsa um að selja íbúðina mína hér í Sandgerði og fá leigt hjá Öryrkjabandalaginu (ÖB) í Hátúni í Reykjavík vegna þess að bæði hefði ég fengið talsverða peninga og svo var húsaleigan um 50% lægri en ég er að greiða af minni íbúð í dag, einnig fengi ég húsaleigubætur.  Ég var búinn að vera þar á biðlista síðan ég útskrifaðist frá Reykjalundi eða í um 3 ár og var búið að segja mér að ég fengi íbúð þann 1. september sl. en þegar ég fór að spyrjast fyrir um íbúðina var mér sagt að ÖB væri hætt að taka inn fatlað fólk, nú ætti að breyta íbúðunum til að leigja á almennum leigumarkaði og jafnvel að selja allar íbúðir sem ÖB á í dag.  Ég segi nú bara að það var mitt lán að vera ekki búinn að selja mína íbúð, því annars væri ég á götunni.  Einni er ég mjög hissa á þessari ákvörðun ÖB sem eiga nú einu sinni að vera hagsmunasamtök öryrkja.  Það er augljóst að öryrki sem er einn og fær lítið annað en sínar bætur getur aldrei leigt á almennum leigumarkaði, þetta húsnæði var eina von öryrkja um að geta eignast heimili.  Og ég segi nú bara að lokum. "Ef hagsmunasamtök öryrkja vilja ekki aðstoða þá hvernig geta þá þessi sömu samtök verið að krefjast þess að ríkið bæti kjör öryrkja. Sá sem ekki vill hjálpa sér og sínum, getur ekki ætlast til að aðrir geri það.  Er kannski verið að breyta ÖB í fasteignafélag sem verður að skila arði.  Hvaða andskotans vitleysa er eiginlega í gangi hjá ÖB?"

Minnisleysi

Það vakti mikla athygli í vikunni er breskur maður, sem hafði verið saknað í fimm ár og talið var að hefði drukknað, birtist óvænt á lögreglustöð í Lundúnum. Málið er nú orðið enn undarlegra því talið var að John Darwin, sem er 57 ára gamall, hefði drukknað er hann var á kajak-róðri á Norðursjó. Hann birtist svo á lögreglustöð fyrir fáeinum dögum og sagðist halda að hans væri saknað. Darwin segist minnislaus og að hann hafi enga hugmynd um það hvar hann hafi verið.

Lögregla reynir nú að komast að því hvað hafi í raun og veru gerst, en eitt af því sem tefur rannsóknina er að Anne Darwin, eiginkona mannsins er horfin og vita nágrannar, vinir og fjölskylda hennar ekki hvað varð af henni.

Anne Darwin seldi heimili fjölskyldunnar fyrir sex vikum og lét ekki vita hvert hún fór. Eina vísbendingin er sú er að vitað er til þess að hún átti bankareikning í Panama. Nýir eigendur hússins segja hana hafa skilið eftir húsgögn m.a. og kennslubækur í spænsku.

Nokkrir nágrannar konunnar segjast þó þess fullvissir að hún sé annað hvort í Ástralíu eða Karíbahafinu.

Þá hefur lögregla reynt að yfirheyra John Darwin án mikils árangurs. John virðist ekkert muna, hvorki hvar hann hafi verið, eða hvers vegna hann hafi skyndilega gefið sig fram.

Lögregla segir augljóst að einhversstaðar hafi maðurinn verið undanfarin fimm ár og að fjöldi spurninga hafi vaknað, sem krefjist svara.
eiginkona mannsins seldi fyrir skömmu allar eignir sínar og er horfin sporlaust.

Það er ekkert grín að lenda í þessu að vera loksins kominn heim þá er búið að selja húsið og kellingin horfin líka.  Þetta minnir mig á sögu af manni nokkrum sem eitt sinn var giftur og átti nokkur börn og bjó með sinni fjölskyldu á Blönduósi.  Síðan skilja þau hjónin og maðurinn flytur til Tálknafjarðar og starfaði þar við sína iðn, en hann var afvirki.  Á Tálknafirði náði hann sér í konu og eignaðist með henni nokkur börn.  Hann var nokkuð drykkfeldur og í eitt skipti fer hann í einhverjum erindum til Reykjavíkur sem endaði auðvitað á bullandi fylliríi.  Þegar loks rann af honum og hann ætlaði að koma sér heim með flugi en var orðinn svo ruglaður af allri drykkjunni að hann tók flugvél til Blönduós og fór að því húsi sem hann hafði búið í þar og gekk inn og kallaði; "ég er kominn heim elskan" þá kemur fyrrverandi konan bálill og spyr; "hver andskotann ert þú að gera hér?" manngreyið vissi ekkert hvaðan á sig stóð veðrið og svaraði;  " ég var bara að koma heim úr Reykjavík elskan og af hverju ertu svona reið?"  Hún sagði; "viltu koma þér út eins og skot það eru 10 ár síðan þú skildir við mig og ég tek sko ekki við þér aftur".  Þá mundi maðurinn allt í einu að hann bjó með annarri konu á Tálknafirði og var fljótur að forða sér og að lokum komst hann á sitt rétta heimili og til réttu konunnar.  En svona getur minnisleysið farið illa með menn.  Þannig að þessi aumingja Breti á alla mína samúð.

Birtist eftir fimm ár, eiginkonan horfin

Bush

Enn stafar ógn af Íran, sagði George W. Bush, Bandaríkjaforseti, í dag, og neitaði að útiloka skilyrðislaust að hervaldi yrði beitt gegn Írönum, þrátt fyrir að bandaríska leyniþjónustan hafi greint frá því að Íranir hafi hætt við þróun kjarnorkuvopna fyrir fjórum árum.

Besta samningatæknin, samningatækni sem ber árangur, er að hafa alla möguleika uppi á borðum,“ sagði Bush á blaðamannafundi í Hvíta húsinu í dag.

„Íran var hættulegt, Íran er hættulegt og Íran mun halda áfram að verða hættulegt ef þeir ráða yfir þeirri þekkingu sem til þarf svo smíða megi kjarnorkuvopn.“

Þar hvatti forsetinn bandalagsríki Bandaríkjanna að auka þrýsting á Írana vegna kjarnorkumálsins. Ítrekaði forsetinn að Íranar væru enn að reyna að komast yfir þekkingu á því hvernig úran sé auðgað, sem væri mikilvægt skref við þróun kjarnavopna.

Bush ræddi við Pútín 

Þá sagði Bush í ræðu sinni í Hvíta húsinu í dag, að hann hafi rætt við Vladimír Pútín Rússlandsforseta í dag og m.a. lýst yfir áhyggjum af stöðu lýðræðisins í Rússlandi í ljósi þingkosninga, sem þar fóru fram á sunnudag.

„Ég sagði við hann það væri einlæg skoðun okkar við hefðum áhyggjur af kosningunum,“ sagði Bush stuttu eftir að hafa rætt við Pútín í síma.

Hann ætlar seint að skilja það aumingja karlinn, að það stafar enginn ógn af Íran og stríðið í Írak er löngu tapað og hver andskotann kemur honum við kosningar í Rússlandi,  Hann æti að líta sér nær, því það er enn vafi á hvort hann hafi í raun sigrað sjálfur í síðustu kosningum í Bandaríkjunum.m.k. er ekki nema lítill hluti af þjóðinni sem styður hann í dag og í kosningunum síðustu fékk hann ekki meirihluta atkvæða.  En hið ruglaða kosningakerfi í USA gerði hann að forseta svo er hann með áhyggjur af Rússlandi,  Er maðurinn endanlega orðinn ruglaður og væri best geymdur á eitthverju hæli.

Bush: Enn stafar ógn af Íran

Styrkur

Alcoa veitti í dag Þjóðminjasafni Íslands styrk úr samfélagssjóði sínum til endurbóta og uppbyggingar Sómastaðahússins í Reyðarfirði. Styrkurinn nemur um 16 milljónum króna og verður hann veittur til verkefnisins á næstu þremur árum.

Sómastaðir við Reyðarfjörð, sem útvegsbóndinn Hans Jakob Beck byggði ári 1875, er eina portbyggða steinhúsið sem varðveist hefur á Íslandi. Sómastaðir komust í vörslu Þjóðminjasafns Íslands árið 1988.

Margrét Hallgrímsdóttir, þjóðminjavörður, tók við styrknum úr hendi Tómasar Más Sigurðssonar, forstjóra Alcoa Fjarðaáls. Meðal viðstaddra voru Ásta Beck, dóttir húsbyggjandans Hans Jakobs Becks, en hún fæddist og ólst upp að Sómastöðum, og Þór Jakobsson, veðurfræðingur og formaður félags niðja Richards Long, en Richard Long var afi Hans Jakobs Becks.

Hans Jakob Beck hlóð steinhúsið að Sómastöðum úr grjóti í nágrenninu og batt með jökulleir. Grunnflötur hússins er um 37 fermetrar, undir því er kjallari og nýtanlegt pláss er í risi. Hans Jakob var tvíkvæntur 23 barna faðir. Hafist var handa við viðgerðir á Sómastöðum árið 1991, en framkvæmdir hafa legið niðri um nokkurt skeið.

Styrkurinn verður nýttur til þess að vinna tímabærar endurbætur á húsinu og færa það nærri upprunalegu horfi.

Þurfa ríkisstofnanir að betla peninga hjá stórfyrirtækjum.  Hvað er annas svona merkilegt við þetta hús.  Mér finnst það lang merkilegast hvað karlinn hefur verið duglegur að eignast börn.  Hann slær alveg út langaafa mínum Kristjáni frá Stapadal í Arnarfirði, hann átti ekki nema 18 og það yngsta þegar hann var orðin 82 ára og nánast lagstur í kör.  Það eru svona menn sem stóðu að fjölgun þjóðarinnar og er miklu meira merkilegt en einhver húskofi.

16 milljóna styrkur til að endurbyggja Sómastaði

Dagur fatlaðra

Í gær var hinn alþjóðlegi dagur sem er tileinkaður fötluðu fólki.  Ég var nú svo bjartsýnn að reikna með að einhver vekti máls á þessu á hinu háa Alþingi, þó ekki hefði verið að einhver ráðherranna hefði tekið til máls og nefnt þennan dag  og a.m.k. sagt að fatlaðir og öryrkjar, sem oft fer saman, fengju einhverra bót á sínum kjörum, einhvern tíman og vekja þannig hjá okkur von.  Nei það var ekki minnst á þennan dag og VG nýttu daginn í þras um hvað hver þingmaður mætti tala lengi á Alþingi, en þeir eru alfarið á móti því að ræðutími sé skertur.  Þingmenn VG vilja fá að tala eins lengi og eins of og þeir kæra sig um, þótt ræðurnar séu ekkert nema eitthvað helvítis kjaftæði og bull öllu skal dælt yfir þjóð og þing og öllum til ama og leiðinda sem á þurfa að hlusta.  Fyrir stuttu var hinn svokallaði dagur íslenskrar tungu og þá vantaði ekki að biðröð var í að komast í ræðustól til að fagna slíkum degi sem öllum þótti brýnt að tjá sig um.  Ekki ætla ég að gera lítið úr mikilvægi okkar tungumáls, en hinu velti ég fyrir mér hvort málefnið er mikilvægara.  Það er að sjálfsögðu mikilvægt að varðveita okkar tungu en það er ekki síður mikilvægt að búa þannig að okkur fötluðum öryrkjum að við hreinlega deyjum ekki úr hungri eða kulda því  ef ekkert verður gert í að lagfæra okkar kjör endar það með því að við neyðumst til að búa í tjöldum.  Ég er nærri því viss um að enginn bóndi á íslandi fer eins illa með sínar skepnur og stjórnvöld fara með öryrkja.  Við þurfum að leita inn í svörtustu Afríku til að finna fólk sem þarf að búa við okkar kjör.  Öryrkjabandalag Íslands veitti á þessum degi "Hvatningarverðlaun" og hlaut þau ung stúlka, Freyja Haraldsdóttir, sem unnið hefur mikið og gott starf í að breyta viðhorfi fólks til fatlaðra og vil ég óska henni til hamingju með þessi verðlaun, sem hún á svo sannarlega skilið..  Verðlaunin afhenti forseti Íslands Ólafur Ragnar Grímsson við hátíðlega athöfn í Þjóðmenningarhúsinu.  Eftirfarandi orð voru látin fall við veitingu þessara verðlauna "Við höfum áhuga, vilja og getu til að gera svo margt"  Eru það orð að sönnu það vantaði ekki viljann,áhugann eða getuna þegar frambjóðendur allra flokka voru að kynna sín stefnumál fyrir síðustu Alþingiskosningar.  En eftir að búið er að kjósa og fólk komið í sína stóla er eins og allur kraftur sé farinn og áhuginn líka.  Ekki er hægt að segja að getan sé ekki til staðar, því sjaldan eða aldrei hefur ríkissjóður staðið betur.  Það er hægt að reisa tónlistarhöll og fleiri mannvirki á hafnarbakkanum í Reykjavík sem kostar aðeins 50-60 milljarða en til afmælis Jóns Sigurðssonar á aðeins að setja 200 milljónir sem segir allt sem segja þarf um forgangsröðun verefna með tilliti til þess hve mikilvægir þeir teljast vera.  Við setjum nokkur hundruð milljónir í verkefnið "Framboð til Öryggisráðs Sameinuðu Þjóðanna"  Við setjum líka nokkra milljarða í þróunaraðstoð til að gefa fátæku fólki fæði og klæði á meðan við getum ekki einu sinni fætt, klætt og haft húsaskjól fyrir okkar eigin þegna.  Við höfum náð því að vera nr. 1 á lista yfir þær þjóðir þar sem lífskjör eru best og á meðan stjórnarherrarnir skýra frá þeirri niðurstöðu skælbrosandi og ljómandi af hamingju og eru myndaðir í bak of fyrir, þá verðum við aumingjarnir (öryrkjar) að skríða í felur svo ekki falli nú neinn skuggi á þetta fyrirmyndarríki, þar sem allt er best á öllum sviðum.  Það eina sem enn heldur í manni von er að um ármót á þessi málaflokkur að flytjast í ráðuneyti Jóhönnu Sigurðardóttur, en hún er sennilega eini stjórnmálamaðurinn á Alþingi sem raunverulega  vill hjálpa þeim sem minna mega sín í þjóðfélaginu og er þekkt af því að láta verkin tala en ekki bara orðaflaum um ekki eitt né neitt.  En ef Jóhanna getur ekki leyst þetta vandamál öryrkja, þá er lítið framundan annað, en að koma sér fyrir og framkvæma eigin aftöku þ.e. hengja sig.  Eins og þessi mál eru í dag er það öllum til mikillar skammar og ekkert nema aumingjaskapur og leti að leysa það ekki.