Rangar upplýsingar

Ég ætla hér að leiðrétta skrif mín varðandi nafnbreytingu.  Þori ekki öðru vegna rugl-dómsins fræga  Ég get að sjálfsögðu aldrei hafa orðið Falur Jakobsson þótt ég hefði verið skýrður Falur á sínum tíma, því ég er Kristinsson og því er ekki hægt að breyta. Heldur átti þetta við um næstelsta son minn sem heitir Jón Páll Jakobsson, þá varð ég og þáverandi eiginkona beitt miklum þrýstingi frá einum af mínum ættingjum um að skýra hann Fal, því þá hefði komið aftur í ættina nafnið Falur Jakobsson.  En við hjónin höfðum þá reglu að ef nýfætt barn okkar var drengur þá  átti hún að ráða nafni, en ef barnið var stúlka þá átt ég að ákveða nafnið.  Af þeim ástæðum kom aldrei nafnið Falur Jakobsson.  Við eignuðumst fjögur börn sem eru:

1.   Gunnar Jakobsson fæddur 15. apríl 1970,lögfræðingur, vinnur hjá hjá banka í Wall Street í New York.  Hann er skýrður eftir mági eiginkonunnar, sem fórst með Sæfara frá Tálknafirði í janúar 1970 og hann er giftur Guðrúnu Aspelund, barnaskurðlæknir í New York.  Þau eiga eina dóttur.

2.   Jón Páll Jakobsson, fæddur 1. janúar 1973, er núna ýmist netamaður, vélstjóri, stýrimaður eða skipstjóri á Vestra BA-63, en var áður í útgerð með mér áður en ég slasaðist.  Hann er skírður eftir móður konunnar, sem heitir Jóna og föðurbróðir hennar sem hét Páll.  Hann er giftur Sólrúnu Bryndísi Aradóttur frá Bíldudal og þau eiga fjögur börn. 3 stelpur og einn strák og eru búsett á Bíldudal, en eru að byggja hér í Njarðvík og flytja sennilega frá Bíldudal næsta haust

3.   Guðrún Rebekka Jakobsdóttir, fædd 13. desember 1976, hún er menntaður hjúkrunarfræðingur, en starfaði síðast sem sölufulltrúi hjá lyfjafyrirtækinu Vistor við að kynna ný lyf fyrir læknum ofl.  Hún er núna búsett í Edinborg í Skotlandi og er í framhaldsnámi í alþjóðaviðskiptum.  Hennar nafn er nafn móður minnar sem er Guðrún Rebekka Jakobsdóttir. Hún er gift Svavari Sigþórssyni, tæknifræðingi, hann er líka í framhaldsnámi í Edinborg á sínu sviði.  Þau bjuggu síðast í Hafnarfirði en óvíst er hvar þau setjast að í haust þegar þau koma heim.  Þau eiga þrjú börn, tvær stelpur og einn strák.

4.   Júdit Krista fædd 23. nóvember 1992, Þarna vað til blanda Júdit er nafn langömmu minnar sem var kona Fals en Krista, kemur til af því að feður okkar hjónanna hétu báðir Kristinn, hún er nemi í 10. bekk í Grunnskóla Vesturbyggðar, en stefnir á Menntaskólann á Akureyri n.k. haust.  Hún er að sjálfsögðu ógift og barnlaus ennþá, er bara á kærasta aldrinum.

Þannig að í öllu mínu fátæktarbasli sem öryrki, hef ég þó alltaf geta glatt mig með hvað ég er í raun ríkur maður.  Peningarnir gera mann ekki auðugan, þeir eru bara dauðir hlutir nánast einnota.  En börnin mín fjögur sem ég er mjög stoltur af haf gert mig að auðugum manni.  Því þau sem farin eru út í lífið á eigin fótum hafa staðið sig mjög vel og gert mig ánægðan og hamingjusaman mann.  Svo má heldur ekki gleyma ollum barnabörnunum sem eru orðinn 8 í dag.  Þetta er minn fjársjóður sem aldrei verður frá mér tekinn og þrátt fyrir skilnað okkar hjóna 2001 erum við enn í dag hinir bestu vinir og aldrei hefur komið upp neinir árekstrar varðandi börnin.  Yngsta barnið býr enn hjá mömmu sinni g ég greiði tvöfalt meðlag og bæti svo við ef ég á pening, sem hefur að vísu verið nokkuð lengi, en nú hef ég tækifæri til að bæta úr því.

Jæja nú verð ég að koma mér í vinnuna, ég á að vera mættur á námskeið í Reykjavík kl: 9,30 svo ég verð að drífa mig af stað.

Þið passið fyrir mig síðuna á meðan elskurnar mínar svo ég verði ekki lögsóttur í dag .

Eigið þið svo ánægjulegan dag og látið ekki ljótu kallana hrekkja ykkur.

Gott að vera Vestfirðingur í dag

Það kom sér vel í morgunn að vera vestfirðingur, því þegar ég var að fara af stað úr Sandgerði í morgun til að fara í vinnuna, var allt á kafi í snjó og skóf mikið.  Á leiðina yfir hina svokölluðu Miðnesheið, sem mér hefur aldrei fundist vera nein heiði, þá var svo blint og bílarnir fóru nánast á hraða snigilsins.  Þá kom það sér vel að vera vanur hinum vestfirsku heiðum og þurfa að aka eftir vegstikunum svo mér brá ekkert og hélt eðlilegri ferð og þegar komið var af Sandgerðisveginum þá lagaðist þetta enn betur því þá voru komnir ljósastaurar sem maður gat fylgt.  Eina hættan og það sem tafði, var þegar ég mætti bíl, því allir óku þeir eftir miðjum veginum.  Ég ætla að vona að þetta verði betra þegar ég fer heim á eftir, þótt komið verði myrkur.

Bloggið

Eftir nýfallinn dóm vegna færslu á bloggsíðu og verður örugglega staðfest í Hæstarétti, verða bloggarar nú að gæta vel að því, sem skrifað er á sínar síður.  Það liggur fyrir að eigandi hverrar síðu mun ber ábyrgð á öllu sem þar birtist, hvort sem um eigin skrif er að ræða eða athugasemdir.  Ég er ekki sammála Ómari Ragnarsyni um að þetta gangi að blogginu dauðu, heldur gæti fólk meira hófs í sínum skrifum.  Ég ætla ekki að breyta því hvernig ég hef skrifað og haft þá reglu að kasta út athugasemdum ef þær eru mér ekki að skapi og hef reyndar að þurft að loka á einn aðila sem ekki kunni sér hófs í svívirðingum og orðanotkun.  Enda tek ég því fram á forsíðunni að ég loki á allt slíkt.  Hinsvegar geta oft orðið harðar rökræður um ýmis mál og hef ég t.d. tekið þátt í einni slíkri á síðunni hjá Höllu Rut, þar sem athugasemdir voru komnar um 900.  Bloggið mun áfram blómstra þrátt fyrir þennan dóm og ef einhver er ekki öruggur um hvernig á að kasta út athugasendum þá er bæði hægt að fá aðstoð hjá mbl.is og fólki er velkomið að hafa samband við mig ef það er ekki öruggt hvernig á að gera þetta.

Nýtt nafn

Á sínum tíma var ég skýrður Jakob eftir móðurafa mínum, en hann hét Jakob Falsson og var sonur hins mikla bátasmiðs sem lengi var í Bolungarvík Fals Jakobssonar.  Einn frændi minn mun hafa sótt það fast að ég yrði skírður Falur og væri þá aftur kominn Falur Jakobsson.  Kona Fals hét Júdit og yngsta dóttir mín er Júdit Krista Jakobsdóttir.  Nú er ég að endurskipuleggja mitt líf og hef fengið heimild hjá Þjóðskrá til að taka upp millinafnið Falur.  Þar sem Þjóskrá er alltaf uppfærð 1. desember ár hvert, mun þessi breyting ekki taka gildi fyrr en þá.  Þannig að eftir 1. desember 2008 mun ég heita Jakob Falur Kristinsson.  Þá mun ég nota skammstöfunina JFK, sem er mjög þekkt um heim allan, og geri aðrir betur.

Athyglisverð grein

Í síðasta tölublaði Fiskifrétta skrifar Björn Valur, stýrimaður á Kleifabergi ÓF-3 og varaþingmaður VG, grein sem hann kallar "Er álið málið"  Þar rekur hann á athyglisverðan hátt hvað hinar ýmsu atvinnugreinar skila í þjóðarbúið.  Hann segir; " Fyrir stuttu var því slegið upp í fjölmiðlum að allt útlit væri fyrir að útflutningsverðmæti áls yrði á árinu 2008 í fyrsta sinn meira en verðmæti sjávarafurða."  Er hann þar að vitna í hagspá greiningadeildar Kaupþings til næstu þriggja ára.  Samkvæmt þeim spám hefur áliðnaðurinn á Íslandi því ýtt hinum gamla og hallærislega sjávarútvegi aftur fyrir sig varðandi tekjuöflun og viðurværi þjóðar.  Hann bendir á að álíka umræða hafi átt sér stað  við samanburð á sjávarútvegi og hinum trausta íslenska fjármálamarkaði á kostnað þess fyrrnefnda og þar minnir hann á umræðuna um skerðingu þorskafla ofl. Hann nefnir að í þeirri umræðu hafi verið talið að það skipti engu máli, því þetta væri úrelt og hallærisleg atvinnugrein.  Það yrði bara nokkrir sérvitringar á landsbyggðinni, sem fengju tekjutap.  Nú væri það  fjármálamarkaðurinn, útrásin, bissnesinn, sem væri undirstaða og uppspretta alls þess sem þjóðin þyrfti á að halda.  Þar lægi framtíð þessarar fyrrum fiskveiðiþjóðar, sem þyrfti að laga sig að nútímanum og horfa fram á við og ná sér upp úr slor og grútarhugsuninni, sem hefði heft eðlilega framþróun hér á landi.  Björn Valur tekur skýrt fram að hann sé ekki að gera lítið úr áliðnaði eða fjármálafyrirtækjum og bendir á að 2008 muni álútflutningur verða mun meiri en sjávarútvegs.  Útflutningsverðmæti áls er áætlað um 135 milljarðar á móti um 120 milljörðum sjávarútvegs.  Þegar Björn fer síðan að skoða málið betur er niðurstaða hans þessi "Á meðan áliðnaðurinn skilur eftir í landinu um 30% af útflutningstekjum, verður 80% af útflutningstekjum sjávarútvegs eftir í landinu." Síðan segir orðrétt í grein Björns Vals; "Með öðrum orðum þá lítur út fyrir að sjávarútvegurinn muni á árinu 2008 skilja nærri 100 milljörðum af útflutnintekjum sínum eftir í landinu á meðan u.þ.b. 45 milljarðar af útflutningstekjum áliðnaðarins verða eftir hér á landi, þar sem starfsemin fer þó fram"   Með öðrum orðum mun sjávarútvegurinn skilja eftir í landinu næstum jafn marga milljarða og áliðnaðurinn flytur út úr landinu.  Ég ætla nú ekki að fara að endurskrifa þessa góðu grein en það hljóta allir að sjá það, hvor við erum að tala um laun, útflutning, úrás eða hvað sem er þá skipta brúttótekjur ekki máli það sem allir vilja vita hvað kemur í peningakassann hjá hverjum og einum.  En grein þessi er í Fiskifréttum  7. tbl. föstudaginn 22. febrúar 2008 á bls.5.

Ath. letur breyting er mín.

Loksins, loksins kom það

Eins og flestir vita, sem skoða síðuna hjá mér, þá er ég öryrki og hef því lifað fátæktrarlífi og alltaf blankur.  Get aldrei keypt mér eitt né neitt og ég er búinn að berjast við í rúm tvö ár að komast aftur út á vinnumarkaðinn.  Ég er búinn að sækja um nokkur hundruð störf en um leið og ég gef upp að ég sé fatlaður öryrki, þá hefur mér alltaf verið hafnað.  Mín fötlun felst í því að vinstri hendinn er algerlega lömuð og þar af leiðandi máttlaus.

Ekki hefur mig skort menntun eða reynslu því menntun mín er eftir farandi;

Próf frá Samvinnuskólanum á Bifröst 1971. Próf frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík,  Próf frá Menntaskólanum á Ísafirðí Vélfræðibraut 2001,  Diplomapróf í viðskiptum frá Háskólanum á Bifröst 2004.  Allt þetta nám tók ég í fjarnámi samhliða sjómennskunni nema það fyrsta  1971 Ég var með fartölvu allaf á sjónum og vann verkefnin þar og þegar komið var í höfn hvar sem var á landinu, þá fékk ég yfirleitt að setja tölvuna í netsamband og sendi verkefni og sótti ný.  Lokaprófin þurfti ég að sjálfsögðu að taka í viðkomandi skóla, þetta var mikil vinna og oft erfitt en það hafðist að lokum.                                                                                                                                                                                                                                                                                                               

Starfseynsla;

1.   Framkvæmdastjóri fyrir útgerðar og fiskvinnslu á Bíldudal í 20 ár um 100 starfsmenn

2.   Verkstjóri í fiskvinnslu, saltfiskur, frystur fiskur, ferskur fiskur  rækjuvinnsla ofl.

3.   Stýrimaður,skipstjóri,Yfirvélstjóri á ýmsum skipum í 10 ár

Núna fékk ég loksins draumastarfið sem er að sjá um bóhald ofl. fyrir útgerðarfyrirtæki í Keflavík og vinnutími er frjáls.  Ég má mæta og vinna þegar mér henntar og launin eru mjög góð.  Vinnuveitandinn er mjög indæll og vill allt fyrir mig gera og ef allt gengur vel þá get ég kvatt þetta öryrkjalíf.  En að sjálfsögðu verð ég áfram öryrki, því þetta kemur til með að skerða mínar bætur en þær falla ekki alveg út, og tek þátt í þeirra baráttu svo ég verð mun minna á blogginu en áður og mun skrifa af og til en núna í byrjun er svo mikið að gera að ég er að vinna frá 8-10 til 19-20 á daginn en svo fer að verða rólegra þegar allt fer að rúlla eðlilega.

Ég hafði samband við Geir H. Haarde og afþakkaði borgarstjórastarfið, því útgerð er mitt áhugamál.

Ég get sagt ykkur í trúnaði að Geir þurfti áfallahjálp, en þið segið engum frá því.                                                                 

 

Breytingar hjá bönkunum

Kaupþing Singer & Friedlander hyggst hætta starfsemi á sviði eignafjármögnunar og hrávöruviðskiptafjármögnunar auk þess sem gerðar hafa verið skipulagsbreytingar innan fyrirtækjasviðsins í Bretlandi. Þessar breytingar koma til með að hafa jákvæð áhrif á kostnaðarhlið bankans og losa um lausafé sem nemur rúmlega 1 milljarði punda (130 milljörðum króna) á árinu 2008.

Ekki datt mér í hug að þegar ég var að skrifa um hinn nýja stjórnarformann Glitnis, Þorstein Már Baldvinsson, fyrir stuttu að hans stjórnunarstíll færi svona fljótt til hinna bankanna.  En það er raunverulega að gerast.  Nú er tími ofurlauna, bitlinga og bruðls hjá bönkunum, liðinn tími.  Það mun sennilega verða langt í næstu galaveislu, þar sem hver flaska af borðvíni hefur kostað mánaðarlaun verkamanns.  Það hafa margir fullyrt að okkar fjármálaveldi væri svo fínt og gott að atvinnugreinar eins og sjávarútvegur skipti engu máli.   Hún væri bara fyrir einhverja sérvitringa.  En hvað er gert núna þegar allt er að fara á hliðina, þá er sóttur maður úr sjávarútveginum til að bjarga málum.

Breytingar hjá Kaupþingi losa um lausafé upp á 130 milljarða króna

Laus góð stað hjá borginni

Í þættinum Mannamál í gær, sat fyrir svörum hjá Sigmundi Erni Rúnarssyni, sjálfur forsætisráðherrann, Geir H. Haarde.  Sigmundur spurði hann fast og ákveðinn um allt klúðrið hjá sjálfstæðismönnum í borgarstjórn og að þessi nýgerða samþykkt væri ekkert nema að velta vandamálinu á undan sér.  Geir vafðist fyrst aðeins tunga um tönn, en fór síðan að útskýra málið og sagði; Það er að vísu ekki endanleg lausn, samt lausn á vissan hátt, því í málefnasamningi þeirra við Ólaf F. Magnússyni væri skrifað að Vilhjálmur yrði næsti borgarstjóri, en nú hefði orðalaginu verið breytt með samþykki Ólafs að óákveðið væri um næsta borgarstjóra.  Það mál yrði borgarstjórnarflokkurinn samtals 14 manns að ákveða, en hann yrði að vera sjálfstæðismaður, síðan var farið að ræða um efnahagsmál ofl.

Ég tók Geir á orðinu og lagði inn umsókn um starf borgarstjóra og má lesa bréfið hér fyrir neðan:

Nú bíð ég bara spenntur eftir að verða boðaður í viðtal út af starfinu.

Sandgerði 24. febrúar 2008

Borgarstjórnarstjórnarflokkur

Sjálfstæðismanna í Reykjavík

Valhöll

Háleytisbraut 1

105 Reykjavík

 

Undirritaður sækir hér með um stöðu borgastjórans í Reykjavík, sem að sögn Geirs H. Haarde, er laus eftir rúmt ár.   Ég er að vísu flokksbundinn  í  öðrum flokki en ef þið óskið frekar að ég sé í Sjálfstæðisflokknum, þá er það ekkert mál, ég hef áður skipt um flokk svo auðvelt væri að gera það aftur.  Eftirfarandi mælir með mér í þessa stöðu:

 

1.                  Ég kann að tala og er talinn  ágætur ræðumaður

2.                  Ég skil Ensku

3.                  Ég er að vísu bindindismaður á vín, en þar sem ég veit að borgarstjóri þarf að mæta víða í veislur og boð.  Þá byrja ég bara að drekka aftur.

4.                  Ég er maður sátta og reyni að forðast allar deilur.

5.                  Ég kann að segja ósatt og oft nokkuð góður í að kjafta mig út úr vandræðum.

6.                  Ég get verið undirförull ef á þarf að halda og eins að tala illa um fólk.

7.                  Ég er fjölmiðlafælinn og mun passa að fréttamenn komi ekki nálægt ykkur.

8.                  Ég kann mikið af sögum um pólitíska andstæðinga ykkar.

9.                  Ég get skipum skoðun á nokkrum mínútum og hef yfirleitt þá skoðun, sem kemur best í hvert skipti.

10.              Svo síðast og ekki síst skipta laun ekki máli, ég fæ bara heimild til að fá úr borgarsjóði það sem mig vantar í hver sinn og mun gæta hófs í því.

 

 Ég vona að þið veljið mig svo forðast megi átök ykkar á milli um þetta embætti.

 

Virðingarfyllst,

  

Jakob Kristinsson kt. 090250-7369    Heimasími: 4562107   GSM: 8232954

Netfang: [e-mail]

Suðurgötu 17-21

245 Sandgerði

  

PS. Ég óska nafnleyndar.

 

Meðmælendur:

1.                  Össur Skarphéðinsson, ráherra

2.                  Sigurður Kári Kristjánsson, alþingismaður

3.                  Gísli Marteinn Baldursson, borgarfulltrúi.

 

 

 

Írak

Að minnsta kosti 40 létu lífið og 60 særðust í sjálfsvígsárás sem beint var gegn sjíta pílagrímum í bænum Iskandariya, suður af Bagdad í dag. Árásin var gerð á þjóðvegi í átt að Karbala borg, þar sem trúarhátíð er haldin. Önnur árás var gerð gegn pílagrímum í Bagdad en þar létust þrír og 49 særðust.

Til hamingju Bush, þér ætar að takast að slátra eins og eitt stykki þjóð í tilraunum til að koma á friði í Írak.

Það mun verða mjög friðsælt í Írak þegar allir íbúar eru dauðir.  Það er allt leyfilegt að nota ef tilgangurinn er góður, eins og að koma á algerum friði í þessu stóra landi.  Það má heldur ekki gleymast að það er ekki illgirni sem rekur Bush áfram þarna, heldur náði hann beinu sambandi við Guð almáttugan, að eigin sögn.  Ekki dettur mér í hug að Bush segi ósatt, þessi ljúfi og indæli maður. 

Látnum fjölgar eftir sjálfsvígsárás í Írak

Ný viðhorf

Þorsteinn Már Baldvinsson, nýkjörinn formaður stjórnar Glitnis segir að meðan hann sitji sem formaður, verði ekki gerðir frekari starfslokasamningar. Því megi viðskiptavinir og hluthafar Glitnis treysta. Þá boðar Þorsteinn umtalsverða lækkun kostnaðar í bankanum.

Þetta viðtal við Þorstein Már Baldvinsson í gær var mjög gott og nokkuð ljóst að hann ætlar sér að gera góða hluti hjá Glitnir.  Enda má segja að allt bruðlið og fjáraustur út úr bankanum hafi verið komin langt út fyrir það sem eðlilegt geti talist og allt á kostnað hluthafa.  Hann segir líka í þessu viðtali að það eigi að greiða góðum mönnum góð laun en á móti komi líka þá krafa að þeir menn standi sig vel í starfi.  En fram að þessu hefur árangur í starfi ekkert skipt máli í samandi við hverjir fái mikil laun.  Ég fagna innkomu Þorsteins í íslenskt fjármálalíf og veita að nú á margt eftir að breytast til hins betra.

Gangi þér vel Þorsteinn Már Baldvinsson

Ekki fleiri starfslokasamninga