Nýr Seðlabankastjóri

Bjarni Harðarson, þingmaður Framsóknarflokksins, segist hafa heimildir fyrir því „að nú liggi fyrir nýtt stjórnarfrumvarp um Seðlabankann og samkomulag liggi fyrir um að skáldið Davíð fari á eftirlaun á komandi vetri,“ á bloggi sínu. Aðspurður um málið segist Bjarni hafa „heyrt þetta úr ýmsum áttum“ og að heimildarmennirnir hafi hingað til reynst traustir.

Þetta er örugglega rétt hjá Bjarna því Davíð mun víst aldrei hafa kunnað vel við sig í Seðlabankanum.  Ætli kallinn setjist ekki bara við skriftir en þar eru hæfileikar hans einna mestir.  Hann verður heldur ekki á flæðiskeri staddur hvað varðar peninga því nú er hann búinn að ná þeim tíma hjá Seðlabankanum að hann á rétt á fullum eftirlaunum þar, einnig er hann á fullum eftirlaunum sem fyrrverandi forsætisráðherra.

Nýr seðlabankastjóri í vetur?

Að lifa í núinu

Það er mörgu fólki erfitt að lifa í núinu.  Annað hvort er það að velta sér upp úr fortíðinni eða skipuleggja fram í tímann.  Það sem lið er kemur aldrei aftur og þar verður engu breytt.  Engin getur vitað hvað morgun dagurinn ber í skauti sér og því engum hollt að vilja hafa allt rígbundið niður í skipulagi.  Við eigum að láta hvern dag hafa sína þjáningu eða vellíðan. 

Þegar okkur tekst að lifa í núinu þá líður okkur best.  Það er dagurinn í dag sem skiptir máli en ekki gærdagurinn og ekki morgundagurinn.  Við eigum líka að venja okkur á að vera sátt við líðandi stund. 

Það var eitt sinn sagt að þegar friður ríkir eru allir að bíða eftir stríði og þegar stríð er þá eru allir að bíða eftir friði.  Ef við vanrækjum okkar eigin frið fer okkur að líða illa og til hvers að láta sér líða illa ef við getum komist hjá því.

Það er auðvelt með því að lifa í núinu.

 

Vítur

Samgönguráðuneytið hefur fallist á kröfu Guðmundar G. Gunnarssonar, bæjarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins á Álftanesi, að vítur sem Kristján Sveinbjörnsson, forseti bæjarstjórnar lét bóka á Guðmund á bæjarstjórnarfundi í maí, hafi verið ólögmætar.

Það bæri líka skrýtið ef einn bæjarfulltrúi fengi ekki að láta skoðanir sínar í ljós hvar sem er.  Því varla hefur Guðmundur verið að upplýsa fólk um trúnaðarmál bæjarins.  Fólk á líka að getað fengið upplýsingar hjá hverjum bæjarfulltrúa um hin ýmsu mál sem snerta eitt sveitarfélag.  Þannig virkar lýðræðið er það ekki?

Vítur á bæjarfulltrúa ólögmætar

Kynferðislegt áreiti eða nauðgun

Sem betur fer leituðu aðeins tvær konur á bráðamóttöku vegna nauðgunar um liðna helgi, en samt er það tveimur tilfellum of mikið.

Það er talsvert skrýtið að þegar rætt er um kynferðislegt áreiti og nauðgun, þá er alltaf átt við konur.  En þessir hlutir eru líka fyrir hendi hjá karlmönnum.  bæði kynferðislegt áreiti og tilraunir til nauðgunar af hálfu kvenna.  Á slíkt er aldrei minnst og vekur það nokkra furðu hjá mér.  Ég lenti einu sinni í því eftir skemmtun á Bíldudal og í partýi í heimahúsi á eftir.  Ég var nokkuð drukkinn og sit við eldhúsborðið í húsinu og er að spjalla við húsráðendur, þegar kona ein kemur og tekur um háls mér og fer að reyna að kyssa mig.  Ég kærði mig ekkert um þetta og sagði við konuna að koma sér í burtu, þá settist hún við hlið mér og reyndi að káfa á mér.  Það var sama kvað oft ég bað konuna að fara í burtu og láta mig í frið að það var eins og það bara æsti konuna.  Ég hefði auðvitað getað staðið upp og hent konunni í burtu.  En ég bara hef það mottó að leggja aldrei hendur á konur.  Þetta endaði þannig að henni tókst að velta mér af stólnum og skall ég illa í gólfið og hálf rotast.  Þegar ég ranka við mig er konan byrjuð að reyna að toga af mér buxurnar og var greinilega ákveðinn í að nauðga mér.  Ég hrinti henni til hliðar og stóð upp og forðaði mér inn í stofu sem var líka full af fólki.  Þegar konan elti mig síðan þangað, þá stóð ég upp og fór heim að sofa hjá minni eiginkonu.

Leikföng

Um fimmtán fastráðnir starfsmenn og annað eins af lausráðnu starfsfólki misstu vinnuna þegar tveimur leikfangaverslunum Just 4 Kids var lokað fyrir verslunarmannahelgi. Þar með lauk umfangsmiklum en skammvinnum rekstri þessarar íslensku verslanakeðju.

Þá er hrunið að byrja enda var augljóst að þessi risaverslun í Garðabæ gæti aldrei lifað lengi, því skammt frá eða í Smáranum er svipuð risaverslun með leikföng.  Nú styttist í að hin þýska byggingarvöruverslun sem verið er að byggja í Mosfellsbæ, opni og þá mun þrengja verulega að BYKO og Húsasmiðjunni, því mikill samdráttur er á byggingarvörumarkaðinum.  Þessi þýska verslun er með svo sterkt bakland að hún getur komið öllum keppinautum á hausinn ef þeir vilja.  Það mun líka vera orðið alvarlegt ástand hjá bæði Ingvari Helgasyni hf. og Heklu og er róinn lífróður að forða þeim frá gjaldþroti.  En bæði þessi fyrirtæki skiptum um eigendur fyrir einu eða tveimur árum og var þar um að ræða skuldsetta yfirtöku nýrra eiganda.

Leikfangakeðja úr sögunni

Símtalið kom

Símtalið frá vinkonu minn sem ég var að bíða eftir í allan gærdag, kom í gærkvöldi .

Nú er ég hamingjusamasti maður í heimi og allt birtir til á ný.

Skemmtiferðaskip

Breska skemmtiferðaskipið Queen Elizabeth 2 kom í morgun til Ísafjarðar og hefur legið við legufæri í Skutulsfirði. Skipið gat ekki lagst við höfnina enda er það engin smásmíði, um 70 þúsund lestir. Um 1800 farþegar komu með skipinu og settu þeir svip sinn á bæinn í dag og nutu veðurblíðunnar.

Ég man vel eftir þegar ég var á sjónum og á úthafsrækju og þessi stór skip voru að sigla framhjá og þá hugsaði maður oft hvað það væri nú notarlegt að vera á barnum þarna um borð.  Í eitt skipti vorum við á leið til Bolungarvíkur af miðinum og ég sem stýrimaður átti alltaf að taka landstímið og þegar við erum búnir að sigla framhjá Hornbjargi og ég með stefnuna vá Straumnes þá var staddur í brúnni hjá mér færeyingur sem var mikið með okkur.  Ég var búinn að sjá í radarnum að við vorum að fara að mæta stóru skipi.  Færeyingurinn stóð og horfði út um einn gluggann og var alltaf að segja við mig að passa mig á litlu plastbátunum sem voru mikið á handfærum á þessum slóðum og sáust illa í radar.  Allt í einu kallar færeyingurinn ég sé  þarna eina trillu út af Straumnesi þú verður að passa þig og farðu dýpra fyrir Straumnesið.  Ég hélt óbreyttri stefnu og sífellt stækkaði skipið og þegar við mættum því við Straumnes þá var þetta eitt risastórt skemmti ferðaskip.  Ég setti þá stefnuna á Bolungarvík og sagði við færeyinginn hvað ætli hafi verið margir kallar á handfærum þarna um borð.  Hann svaraði engu og fór niður í sinn klefa og skömmu síðar ræsti ég skipstjórann en þá vorum við að koma í höfn í Bolungarvík.

Sögufrægt skemmtiferðaskip

Mikið skáld látið

Líf rússneska rithöfundarins Aleksanders Solzhenítsyns, sem í skáldsögum sínum afhjúpaði hinar umfangsmiklu vinnubúðir sovéskra stjórnvalda, var „erfitt en hamingjuríkt,“ sagði eftirlifandi kona hans í dag. Solzhenítsyn lést í gær af hjartaáfalli, 89 ára.

Þá er hann fallinn í valinn þessi mikla hetja og stórkostlegt skáld.  Mér fannst ummæli Matthíasar Johannessen,skálds í fréttum í kvöld mjög góð.  Hann var spurður um Aleksander Solzhenítyn.  Matthías sagði; "Þetta var mikilmenni og stórkostlegt skáld og var frægur um allan heim eftir að hann fékk Nóbelsverðlaunin, sem hann þurfti reyndar að bíða í 3 ár að taka við vegna þess að hann fékk ekki leyfi til að fara úr landi."  Síðan bætti Matthías við;  "Að kannski væri hann ekki lengur mjög þekktur hjá nútímamanninum.  Nú yrði fólk frægt fyrir að verða ólétt en þessi maður hefði aldrei orðið óléttur."  Svo mörg voru þau orð.  Þessi maður var gerður útlægur úr sínu heimalandi fyrir sínar bækur og bjó í Bandaríkjunum í 18 ár.  Það var svo hinn sífulli Boris Jeltsín, sem veitt honum ríkisfang á ný og flutti hann þá aftur til fyrri heimkynna.

„Erfitt líf en hamingjuríkt“

Minnisstæð flugferð

Eitt sinn var ég og mín fjölskylda að koma úr 5 vikna sumarfrí í Þýskalandi.  Við flugum frá Lúxemborg og ók ég bílaleigubílnum þangað og skilaði honum.  Þegar við vorum að innrita okkur í flugið þá var hægt að velja hvort maður vildi sitja í þeim hluta sem leyft væri að reykja eða ekki.  Við völdum reyksvæðið og þegar komið var inn í flugvélina hittist þannig á að við lentum í öftustu röð á reyksvæðinu.  Þegar flugvélin var komin á loft pantaði ég mér einn bjór og kveikti síðan í sígarettu.  Það var eins og við manninn mælt að um leið og ég byrjaði á að reykja byrjaði maðurinn í sætisröðinni fyrir aftan að kalla á mig og skipa mér að hætta að reykja.  Ég stóð upp og gekk til mannsins og sagði honum að það væri leyft að reykja þar sem ég sæti.  Þá brjálaðist hann af heift og skipaði mér að hætta öllum reykingum.  Ég þreif í öxlina á manninum og hristi hann duglega til og sagði honum að passa heldur þessa krakkagrísi sem voru með honum og spörkuðu látlaust í bakið á mínu sæti.  Þá ýtti maðurinn á takka og flugfreyja kom um leið.  Þetta reyndist vera gyðingur og nú heimtaði hann að ég yrði látin skipta um sæti.  Flugfreyjan sagði það ekki vera hægt því öll sæti á reykrýminu væru full en hinsvegar væru til laus sæti á reyklausa svæðinu og bauð manninum að færa sig.  Hann harðnestaði og sagðist hafa greitt fyrir þessi sæti og því yrði ekki breytt.

Síðan kom að því að matur var borinn fram og þá tók nú ekki betra við.  Í matnum var svínakjöt og þar sem gyðingar borða ekki slíkt kjöt byrjaði maðurinn að rífast við flugfreyjuna og sagði að þetta borðaði hann ekki og heimtaði annan mat.  Flugfreyjan sagði honum að það væri enginn annar matur til um borð og benti manninum að ef fólk þyrfti sérstakt fæði þá ætti að láta vita af slíku við innritun og þar væri tekið tillit til þess.  Maðurinn sagði að afgreiðslufólkið á flugvellinum hefði séð að hann væri gyðingur og það hefði því átt að vita að gyðingar borði ekki svínakjöt.  Flugfreyjan bauð honum að fá samlokur en þá þyrfti hann að borga sérstaklega fyrir þær.  En maðurinn vildi það ekki og borðaði því ekkert.  Börnin hans voru öll farin að gráta og sögðu að þau væru svo svöng en gyðingurinn gaf sig ekki og þá nánast trylltust börnin og nú voru stanslaus spörk í bakið á mínu sæti svo ég var í hinum mestu vandræðum að borða minn mat.  Eftir matinn kveikti ég mér aftur í sígarettu og var nú ákveðinn að hrekja gyðinginn í burtu og við hvern smók blés ég reyknum á milli sætanna aftur til gyðingsins en hann sat sem fastast.  Þá kveikti ég í annarri sígarettu og var nú með tvær í einu og alltaf blés ég reyknum aftur á milli sætanna.  Ég var farinn að heyra að gyðingurinn var farinn að hóst ansi mikið.  Nú kallaði hann á flugfreyjuna og óskaði eftir öðru sæti og fór hann aftar í vélina og dró grenjandi krakkana á eftir sér.  Ég gat þá loksins notið ferðarinnar því engin spörk voru nú í bakið á mínu sæti.  Við fórum úr vélinni í Keflavík en gyðingurinn hélt áfram til Bandaríkjanna.  Ekki veit ég hvort hann fékk annan mat það sem eftir var leiðarinnar eða hvort hann borðaði ekkert.  Enda var mér alveg sama og búinn að fá mig fullsaddan af þessum freka gyðingi.

Gleymt barn

Starfsfólk á Ben Gurion flugvellinum í Tel Aviv í Ísrael fann þriggja ára gamla stúlku eina á gangi í fríhöfninni. Í ljós kom, að foreldar stúlkunnar höfðu gleymt henni og fóru án hennar með flugvél til Parísar ásamt fjórum öðrum börnum sínum.

Hvað er eiginlega að hjá svona fólki, að gleyma litlu barninu sínu í flugstöð og fara inní flugvél og fljúga í burtu eins og allt sé í lagi.  Ég skil ekki svona vitleysinga og það ætti að taka af þeim barnið.

Gleymdu barninu í fríhöfninni